Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Paweł Baljon

Świerzb u niemowląt

Avatar placeholder
17.02.2017 10:28
Świerzb u niemowląt
Świerzb u niemowląt

Choroby zakaźne skóry potrafią zaatakować także niemowlęta. Jedną z takich chorób jest świąd. Wywoływany jest on przez rodzaj roztoczy, a dokładniej przez świerzbowca ludzkiego. Przenoszony jest przez kontakt bezpośredni z przedmiotami codziennego użytku, ale także poprzez kontakt człowieka z drugim człowiekiem. Konieczne jest szybkie zaobserwowanie niepokojących objawów pojawiających się u niemowlęcia.

1. Objawy świerzbu u niemowląt

Podstawowym objawem świerzbu jest bardzo silny świąd skóry, najczęściej w porze nocnej lub po kąpieli ze względu na rozgrzanie ciała. Spowodowane jest to faktem, że świerzbowiec ludzki, a dokładnie samiczka tego osobnika, będąc zapłodnioną, przenika do naskórka i tworzy tzw. norkę świerzbowcową. W niej składa 2-3 jaja dziennie i ginie po kilku tygodniach. Z jaj wylęgają się larwy, które po 3 tygodniach stają się już dojrzałymi świerzbowcami.

Świerzb za miejsce osiedlenia wybiera sobie ciemne i ciepłe miejsca u człowieka. U niemowląt najczęściej są to miejsca fałdek, tj. pachy, pachwiny, ale także między palcami rąk, na szyi, głowie, okolice pępka. Ponadto u starszych dzieci świerzb może występować na dłoniach i podeszwach stóp. Charakterystycznym objawem oprócz silnego swędzenia są pojedyncze czerwone placki/grudki, które są rozdrapywane przez dziecko, prowadząc do przeczosów, czyli uszkodzenia naskórka. Ten stan bardzo często doprowadza do wtórnego zakażenia bakteryjnego, co objawia się ropną wysypką, tworzeniem się strupków, a także powiększonymi węzłami chłonnymi. Z uwagi na silne swędzenie dziecko dodatkowo może być niewyspane, często budząc się z tego powodu w nocy, a w ciągu dnia okazywać cechy niepokoju, zdenerwowania. W okresie nocnym, gdy ciało ludzkie rozgrzewa się w pościeli, następuje wzrost aktywności roztoczy.

2. Kiedy do lekarza ze świerzbem?

Każda zmiana skórna powinna być analizowana ze specjalistą. Kiedy do tego dochodzi nadmierne swędzenie, wówczas bez namysłu należy skonsultować się z lekarzem specjalistą - dermatologiem, alergologiem. Poprzez wywiad, pokazanie zmian skórnych i jeżeli to konieczne, także poprzez wykonanie mikroskopowych badań naskórka pobranego z zakażonego miejsca, lekarz zaleci odpowiednie leczenie. Należy jednak uwzględnić fakt, że wykorzystane do leczenia dzieci preparaty mają mniejszą toksyczność, co znacząco obniża swoją skuteczność. Dlatego też leczenie u niemowląt i małych dzieci może trwać o wiele dłużej aniżeli u osób starszych.

Zobacz film: "Jak kąpać niemowlę w wiaderku?"

Oprócz koniecznego leczenia należy zastosować wobec wszystkich domowników podstawowe zasady higieny. Przede wszystkim należy odizolować dziecko od rzeczy, z którymi miało do czynienia w trakcie rozwoju choroby. Świerzb samoistnie umiera, bez kontaktu z ciałem ludzkim, po 3 dniach. Konieczne jest częste zmienianie bielizny oraz ubrań dziecka, a także częste pranie pościeli i ręczników. Wszystkie pościele należy wygotować, a ciuchy porządnie wyprać. Po wysuszeniu wszystko należy porządnie wyprasować. Ponadto trzeba często myć ręce, a także stosować kąpiele całego ciała. Pamiętając o tym, by każdy domownik miał swój ręcznik.

Świerzb, jako choroba zakaźna skóry, wymaga szybkiej interwencji lekarskiej. Podawanie leków wraz z zachowaniem bardzo stanowczych zasad higieny osobistej skraca czas leczenia. Jednakże przyjmuje się, że leczona choroba potrafi zniknąć po tygodniu, a nieleczona występować przez całe życie. Dlatego tak istotne jest sumienne wypełnianie zaleceń lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze