Rośnie dziko i wspomaga trawienie. Dlaczego warto sięgnąć po bluszczyk kurdybanek?
Bluszczyk kurdybanek to zioło o wielu zastosowaniach. Dawniej stosowany był głównie ze względu na walory smakowe, dzisiaj wiemy już, że to niejedyna jego zaleta. Niepozorny chwast może wspierać żołądek, wątrobę czy jelita.
W tym artykule:
Jak rozpoznać i zbierać bluszczyk kurdybanek
Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) to zimozielona roślina znana z korzennego zapachu i smaku. Jest popularna w kuchni i zielarstwie, a jej liście i kwiaty są cenione za właściwości zdrowotne. Rośnie dziko w Azji i Europie, często spotykana w lasach i na łąkach.
To niska, płożąca się roślina o sercowatych, karbowanych liściach i fioletowoniebieskich kwiatach. Ma cienkie, kanciaste łodygi. Maksymalnie osiągają 60 cm wysokości. Ziele zbiera się od kwietnia do czerwca, najlepiej na początku kwitnienia. Młode pędy można zrywać już na początku wiosny. Po zebraniu suszy się je w zacienionym miejscu, a następnie przechowuje w szczelnych pojemnikach.
Właściwości lecznicze zioła
Roślina ta, należąca do rodziny jasnotowatych podobnie jak majeranek czy mięta, była niegdyś popularna w polskiej kuchni, szczególnie jako dodatek do zup. Dziś zyskuje na nowo uznanie dzięki swoim zdrowotnym właściwościom.
Uważaj. Ten wirus częściej atakuje dzieci, młodzież i osoby starsze
Bluszczyk kurdybanek jest bogaty w bioaktywne substancje, takie jak garbniki, olejki eteryczne i flawonoidy. Wspomaga trawienie, reguluje przemianę materii i działa detoksykacyjnie. Roślina ta jest również ceniona za działanie przeciwzapalne i bakteriobójcze, co czyni ją skutecznym środkiem w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych oraz problemów skórnych. Może wspomagać leczenie biegunki, dodatkowo wspiera regenerację śluzówki przewodu pokarmowego. Roślina ta chroni również komórki wątroby, hamując rozwój jej stłuszczenia i zapobiegając marskości.
Mimo licznych korzyści zdrowotnych bluszczyk kurdybanek nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, osób z epilepsją, oraz osób z wrażliwym układem pokarmowym.
Źródła
- WP abcZdrowie