Trwa ładowanie...

Seks po porodzie

Seks po porodzie

Po narodzinach dziecka związek dwojga ludzi zwykle ulega gruntownym zmianom. Będziecie teraz z partnerem nie tylko parą kochanków, ale również – a może przede wszystkim – rodzicami odpowiedzialnymi za malca, który pojawił się w waszym domu. Gdzie w tym wszystkim znaleźć ochotę i czas na seks? Musisz przystosować swoje życie seksualne do wymagań, jakie stawia przed tobą obecność dziecka w domu. Nie będziesz mogła uprawiać miłości wtedy, kiedy będziesz miała na to ochotę. Zamiast tego będziesz musiała to robić, gdy będzie ku temu okazja. Oczywiście nie oznacza to, że seks niespontaniczny nie może być interesujący. Potraktuj planowanie seksu jako okres wyczekiwania na zbliżenie. Zaakceptuj stosunki przerywane, traktuj je z poczuciem humoru, spróbuj zacząć od nowa, jak tylko nadarzy się okazja. Pogódź się z tym, że seks nie będzie tak częsty jak wcześniej. Postaw więc na jakość, a nie ilość.

Kiedy zacząć współżycie

Lekarze stosują zasadę 6 tygodni dla swoich pacjentek, niezależnie od ich stanu ogólnego. Dopiero po upływie tego czasu dają przyzwolenie na seks. Jeżeli sądzisz, że jesteś już gotowa, najpierw idź do lekarza i sprawdź, czy twoja szyjka już się zagoiła i nie wydalasz już odchodów poporodowych. Chodzi tu również o twoją wygodę. Lepiej odczekać do momentu, kiedy stosunki płciowe nie będą sprawiały ci bólu. Jeżeli podczas porodu nacinano ci krocze, z pełną penetracją powinniście poczekać do czasu, aż będziesz na to gotowa psychicznie i fizycznie. Kiedy już podejmiesz współżycie, pamiętaj, że ważnym elementem współżycia po porodzie jest gra wstępna, ponieważ gruczoły, które wydzielają śluz w pochwie mogą nie funkcjonować prawidłowo. Z tego powodu czasem zachodzi potrzeba zastosowania kremu nawilżającego, wazeliny lub żelu.

Niezadowolenie z wyglądu

Większość kobiet po porodzie czuje się mało atrakcyjna. Trudno się temu dziwić. Twoje ciało jest wciąż obolałe, opuchnięte i ciężkie, a z nabrzmiałych piersi prawie cały czas wypływa pokarm. Dobrze, by kobieta po porodzie zadbała o swój wygląd. W powrocie do atrakcyjności, pełni formy oraz odzyskaniu pewności siebie i akceptacji własnego ciała może ci pomóc rozpoczęcie specjalnych ćwiczeń przeznaczonych dla położnic. Musisz jednak poczekać na całkowite zakończenie krwawienia, wzmocnić mięśnie dna miednicy i poddać się badaniu kontrolnemu, które lekarz przeprowadza w sześć tygodni po urodzeniu dziecka.

Spadek libido po porodzie

Seks wymaga energii, siły i czasu, czyli wszystkiego tego, czego brakuje kobietom tuż po porodzie. Libido twoje i twojego męża musi nieustannie rywalizować z bezsennymi nocami, męczącymi dniami i nieustannie płaczącym dzieckiem. Twoje ciało wciąż powraca do formy po urazach porodowych, a hormony powoli zaczynają się normalizować. Obawa przed bólem, uszkodzeniem narządów wewnętrznych, wstyd przed partnerem mogą niekorzystnie wpływać na ciebie i twoje samopoczucie. Uprawianie seksu może powodować niekontrolowany wyciek mleka co również może blokować twoją chęć do seksu.

Ważną kwestią jest w tym wypadku wzajemne zrozumienie między tobą a partnerem. Jeśli po całodziennym opiekowaniu się dzieckiem jesteś zmęczona, nie zasłaniaj się przed ojcem dziecka bólem głowy. Bądź uczciwa i powiedz, że jesteś zmęczona obowiązkami. Partner powinien to zrozumieć. Jeśli stosunek sprawia ci ból, nie bądź męczennicą i nie znoś cierpienia w milczeniu. Wytłumacz, co sprawia ci ból, porozmawiaj o tym, co jest przyjemne, co chciałabyś zmienić. Możesz przecież uprawiać petting bez penetracji.

Brak zainteresowania ze strony partnera

Wielu ojców traci ochotę na seks w ciągu kilku pierwszych miesięcy po narodzinach dziecka. Zwłaszcza, gdy obserwowali poród. Także później, kiedy niemowlę ma swoje łóżeczko w waszej sypialni i co chwilę domaga się uwagi rodziców. Twój partner może czuć się zaniedbywany, bo większość czasu i energii poświęcasz dziecku. Takie uczucia są częstym i normalnym zjawiskiem. Musicie się na nie przygotować. Najlepszym rozwiązaniem jest rozmowa dotycząca tych stresujących problemów. Jeśli po kilku miesiącach od porodu wciąż któreś z was nie ma ochoty na seks lub powoduje on napięcia, niezbędna jest pomoc specjalisty seksuologa.

Przyczyny braku ochoty na seks:

  • zmęczenie, jeśli dziecko ciągle płacze w nocy
  • skrępowanie obecnością dziecka w domu
  • strach, że obudzimy dziecko
  • obawa, by nie zranić żony i nie powodować u niej bólu
  • fizyczne i psychiczne zaabsorbowanie noworodkiem, czyli brak seksualnej motywacji

Łatwy powrót do seksu

Nawilżanie – obniżenie poziomu hormonów po porodzie może powodować uczucie suchości w pochwie, a tym samym bolesność podczas stosunków. Możesz używać kremów oraz żelu nawilżającego, który ułatwi wam współżycie.

Leki estrogenowe – jeśli ból i tkliwość w pochwie jest wysoka i uniemożliwia swobodną, bezbolesną penetrację, lekarz może przepisać ci estrogen w kremie.

Alkohol – wbrew pozorom duża ilość alkoholu nie uśmierzy bólu, ani nie spowoduje zwiększenia libido. Może być szkodliwy dla twojego dziecka, jeśli karmisz piersią. Jeśli masz ochotę na wspólne wypicie lampki wina razem z partnerem przed uprawianiem miłości, zrób to na 3 godziny przed karmieniem, by nie zaszkodzić dziecku. Taka wspólna lampka wina rozluźni was fizycznie i psychicznie, jak również pozbawi cię obawy przed bólem.

Pozycje – stosuj pozycje relaksujące, aby pozbyć się obaw o bolesny stosunek. Odpowiednią pozycją może być pozycja bok do boku, lub kobieta na mężczyźnie. Pozycje te pozwolą na większą kontrolę penetracji i zmniejsza możliwość nacisku na okolicę krocza.

Antykoncepcja po porodzie

Pamiętaj, że nawet jeśli karmisz piersią i wciąż jeszcze nie miesiączkujesz, możliwość zajścia w ciążę jest bardzo prawdopodobna. Dlatego wraz z partnerem musicie pomyśleć o antykoncepcji. W tym szczególnym okresie zaleca się korzystanie tylko z niektórych form zapobiegania ciąży, dlatego kwestię antykoncepcji warto przedyskutować z lekarzem ginekologiem.

Najważniejszą informacją, od której należy zacząć, jest to, że kobiety karmiące naturalnie nie mogą stosować antykoncepcji hormonalnej zawierającej estrogen. Wpływa on niekorzystnie na laktację, zmniejszając ją. Na dodatek, w dużych ilościach przenika do pokarmu, a co za tym idzie, jest dostarczany dziecku. Może zatem wywierać szkodliwy wpływ na jego rozwój.

Oto kilka metod antykoncepcji dla kobiet po porodzie:

  • Minipigułka (np. Cerazette lub Azalia) - jest to pigułka jednoskładnikowa. Zawiera progestagen. Metoda ta jest bardzo skuteczna i chroni przed ciążą prawie w 100%. Głównym celem jej jest zagęszczenie śluzu szyjkowego, co ma utrudnić plemnikom przedostanie się do jajowodów. Ma jednak tez swój minus: wymaga systematycznego brania – codziennie dokładnie o tej samej porze.
  • Prezerwatywa - chroni przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogą płciową, sprawdzają się więc w okresie poporodowym, bo wtedy drogi rodne kobiety stają się szczególnie podatne na infekcje. Minusem stosowania prezerwatywy jest to, że czasem pogarsza jakość doznań, a niekiedy może wywołać uczulenie lub podrażnić ścianki pochwy.
  • Hormonalny zastrzyk domięśniowy (Depo-provera) - Depo-provera to pochodną żeńskiego hormonu - progesteronu. Zapobiega dojrzewaniu pęcherzyków Graffa i wstrzymuje jajeczkowanie, a tym samym uniemożliwia zajście w ciążę. Środek podany w zastrzyku domięśniowym uwalnia się powoli, dzięki temu działa długo. Zabezpiecza na trzy miesiące, a pełna płodność wraca dopiero po kilku miesiącach od ostatniego zastrzyku. Można go stosować w czasie karmienia piersią, ale dopiero po upływie sześciu tygodni od porodu. Możliwe skutki uboczne: nadmierne krwawienia lub brak krwawień miesięcznych, zmniejszone libido, bóle głowy, nadmierna nerwowość, zawroty głowy, depresja, bezsenność, mdłości, tycie.
  • Wkładka wewnątrzmaciczna (np. Mirena) - uwalnia stopniowo hormon, który znajduje się w cylindrze części poziomej wkładki. Działa przez pięć lat. Zakładane są dopiero po wystąpieniu pierwszej miesiączki po porodzie. Jej minusem jest duża ingerencją w działanie organizmu oraz możliwe skutki uboczne - obrzęki obwodowe lub brzuszne, zwiększenie zmiany nastroju, bóle głowy, bóle brzucha, bóle w podbrzuszu, czy też nadmierne wydzielanie śluzu z pochwy.

Jeśli nie karmisz piersią wachlarz możliwości znacznie się powiększa. Musisz udać się do lekarza i wspólnie zdecydować, która metoda będzie dla ciebie najbardziej odpowiednia.