Pojawia się w łazience. Różowa pleśń może infekować płuca, pęcherz, skórę

Różowa pleśń to potoczna nazwa dla grupy mikroorganizmów, które mogą pojawiać się w wilgotnym środowisku. W rzeczywistości to nie klasyczna pleśń, lecz bakterie, przede wszystkim Serratia marcescens oraz pewne gatunki drożdżaków, które w sprzyjających warunkach tworzą różowe, czerwonawe lub pomarańczowe naloty. Najczęściej można je zaobserwować w łazienkach, zwłaszcza na silikonowych uszczelkach, fugach, zasłonach prysznicowych czy powierzchniach często narażonych na działanie wody, takich jak umywalki, brodziki czy toalety. Często spotyka się je również na produktach spożywczych, zwłaszcza nabiale, pieczywie oraz owocach.

Różowa pleśń rozwija się w wilgotnych, ciepłych miejscach, szczególnie tam, gdzie występują resztki organiczne, np. osady z mydła, kosmetyków czy resztek jedzenia. Bakterie Serratia marcescens są wszechobecne – ich zarodniki mogą przemieszczać się wraz z powietrzem i wodą. Wilgotność powyżej 60 proc. oraz temperatury w granicach 20-37 stopni Celsjusza sprzyjają ich rozwojowi. Dlatego łazienki, kuchnie i pomieszczenia o słabej wentylacji to idealne środowiska dla ich rozwoju.

Choć różowa pleśń nie jest klasyczną pleśnią wytwarzającą mykotoksyny, jej obecność może być niebezpieczna dla zdrowia. Zwłaszcza w przypadku osób o obniżonej odporności, dzieci oraz seniorów.

Bakteria Serratia marcescens może wywoływać różne infekcje, takie jak:

• zakażenia dróg moczowych,

• zapalenia płuc,

• infekcje skórne i ran,

• zapalenie spojówek.

Wdychanie drobinek różowej pleśni lub kontakt z zakażonymi powierzchniami może prowadzić do podrażnień dróg oddechowych, alergii oraz stanów zapalnych. U osób ze skłonnościami do astmy lub przewlekłymi chorobami układu oddechowego różowa pleśń może zaostrzać objawy i powodować duszności. Kontakt ze skażoną wodą lub produktami spożywczymi może prowadzić do dolegliwości żołądkowo-jelitowych, takich jak biegunka i wymioty.

Dzieci są szczególnie wrażliwe na działanie mikroorganizmów, dlatego obecność różowej pleśni w ich otoczeniu może prowadzić do zwiększonego ryzyka infekcji. Najczęściej u dzieci obserwuje się reakcje alergiczne, podrażnienia skóry oraz problemy z układem oddechowym. U niemowląt i małych dzieci, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, ekspozycja na Serratia marcescens może prowadzić do poważniejszych schorzeń, takich jak zapalenie płuc czy zakażenia układu moczowego.

Dorośli o dobrym stanie zdrowia zazwyczaj nie są narażeni na poważne konsekwencje związane z obecnością różowej pleśni, jednak osoby starsze, chorujące na cukrzycę, nowotwory czy inne przewlekłe schorzenia mogą mieć obniżoną odporność, co zwiększa ryzyko infekcji. Osoby korzystające z soczewek kontaktowych powinny być szczególnie ostrożne, ponieważ Serratia marcescens może prowadzić do poważnych infekcji oczu, w tym do zapalenia rogówki.

Aby uniknąć problemów związanych z różową pleśnią, warto stosować się do kilku podstawowych zasad:

• dobra wentylacja – regularne wietrzenie łazienki i innych wilgotnych pomieszczeń pomaga obniżyć poziom wilgoci,

• czyszczenie powierzchni – mycie i dezynfekcja miejsc narażonych na kontakt z wodą ogranicza rozwój bakterii,

• unikanie zastojów wody – pozostawianie mokrych ręczników, zasłon prysznicowych czy gąbek sprzyja namnażaniu się mikroorganizmów,

• stosowanie naturalnych środków czyszczących – ocet, soda oczyszczona czy olejki eteryczne (np. olejek z drzewa herbacianego) działają antybakteryjnie i pomagają w eliminacji różowej pleśni.

• dokładne osuszanie powierzchni – po kąpieli lub sprzątaniu warto przetrzeć wilgotne miejsca suchą szmatką.

Różowa pleśń nie jest tak toksyczna jak inne rodzaje pleśni, jednak jej obecność w domu może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Regularna higiena i utrzymywanie odpowiednich warunków w pomieszczeniach pozwalają uniknąć jej rozwoju i związanych z nią zagrożeń.