Ospa u noworodka

Ospa jest zwykle spowodowana zakaźnym wirusem o nazwie variola. Po zakażeniu rozmnaża się on w komórkach, wpływając na węzły chłonne, śledzionę oraz szpik kostny. Z czasem wirus rozpuszcza się w naczyniach krwionośnych skóry oraz śluzówce nosa i gardła. Zmiany patologiczne stopniowo ustępują, pozostawiając duże ilości wirusów w ślinie, które mogą rozprzestrzeniać się i zarażać kolejne osoby. Aby złapać ospę, wystarczy przebywać w pobliżu chorej osoby. Ospa jest przenoszona drogą kropelkową, gdy chory kicha, kaszle lub mówi. Zarazić się można także przez dotykanie zanieczyszczonych wirusem zabawek, przedmiotów i ubrań.

Pierwsze objawy ospy pojawiają się zwykle po 12-14 dniach od zarażenia. W początkowym okresie dziecko sprawia wrażenie zdrowego i nie pojawiają się żadne niepokojące symptomy infekcji. Następnie może pojawić się gorączka, złe samopoczucie, bóle głowy, silny ból pleców, zmęczenie, wymioty oraz biegunka. Typowa dla ospy wysypka lub zmiany na skórze występują po kilku dniach i stopniowo przekształcają się w pęcherze wypełnione wydzieliną. Tego typu zmiany najczęściej pojawiają się na twarzy niemowlaka, jego rękach, nogach, brzuchu, dłoniach oraz podeszwach stóp. Czasami zmiany występują w nosie oraz jamie ustnej. Pękanie pęcherzy może być bardzo bolesne. Strupy z czasem znikają, pozostawiając głębokie blizny.

Najlepszym sposobem walki z ospą jest jej zapobieganie poprzez szczepienie. Niestety, nie ma leku na ospę. Z tego względu należy zminimalizować ryzyko zarażenia noworodka poprzez dezynfekowanie ubranek i zabawek dziecka, a także niedopuszczanie do styczności dziecka z osobą chorą na ospę. Jeśli doszło do zarażenia noworodka ospą, w ciągu czterech pierwszych dni infekcji należy podać mu szczepionkę. Nie należy zwlekać, aż pojawią się symptomy choroby – wówczas jest zbyt późno na podjęcie leczenia. W takiej sytuacji należy zastosować kwarantannę, by uniknąć szerzenia się choroby.

Podanie szczepionki na ospęjest niewskazane, jeśli:

• dziecko ma egzemę lub występują przypadki tej przypadłości w rodzinie,
• dziecko ma przewlekłe problemy ze skórą,
• dorosła kobieta jest w ciąży – szczepionka przeciw ospie może powodować wady wrodzone u płodu, poronienie lub śmierć dziecka,
• dziecko ma alergię na jakikolwiek ze składników szczepionki,
• dana osoba zmaga się z chorobą serca, wysokim ciśnieniem, cukrzycą, wysokim poziomem cholesterolu,
• pacjent jest chory na raka i przechodzi radioterapię,
• dana osoba ma za sobą przeszczep narządu,
• pacjent ma HIV lub AIDS.

Ze względu na brak skutecznych metod leczenia ospy, ogromnie ważna jest jej profilaktyka w postaci szczepionki. Świeżo upieczeni rodzice, którzy obawiają się zarażenia noworodka wirusem ospy powinni zadbać o to, by dziecko nie miało kontaktu z chorymi osobami.