Nawyki śpiącego dziecka – co jest normalne?

Gdy twoje dziecko śpi, możesz zauważyć, że od czasu do czasu zatrzymuje mu się oddech, przez co maluch gwałtownie się przebudza. Zdarza się też, że zgrzyta swoimi malutkimi ząbkami, kiwa się do przodu i do tyłu lub uderza głową o ścianę łóżeczka. Tego typu zachowania występują dość często i nie ma powodu do obaw. Świadomość tego, jakie nawyki dziecka nie odbiegają od normy, powinna nas uspokoić.

Rytm oddechu dziecka zmienia się w trakcie snu. Może ono przez chwilę oddychać szybciej, potem wolniej, może pojawić się nawet kilkunastusekundowa przerwa. Staraj się tym jednak nie martwić. Lekarze nazywają to oddychaniem okresowym – może ono występować u dziecka nawet do 6. miesiąca życia. Z porady lekarskiej powinnaś skorzystać, gdy dziecko jest starsze i nadal oddycha w ten sposób. Jeżeli maluch urodził się przedwcześnie, takie zaburzenia mogą występować przez 10 proc. ogólnej długości snu. Niczym niezwykłym jest też niebieskawy odcień dłoni i stóp dziecka. Zaniepokoić powinna cię natomiast zmiana koloru języka, czoła, paznokci, ust lub trzonu jego ciała, która może świadczyć o niedotlenieniu. Groźne są również przerwy w oddychaniu, które trwają dłużej niż 15 sekund. W takim przypadku natychmiast wezwij pomoc. Najprostszym sposobem, by wspomóc oddychanie dziecka, jest ułożenie go w pozycji na pleckach.

Nie ma powodu do obaw, gdy zdarza się to od czasu do czasu, zwłaszcza jeśli chrapanie ma stały rytm. Powodem może być po prostu zatkany nosek. Jeżeli maluch jest przeziębiony, sięgnij po nawilżacz powietrza, dzięki czemu będzie mógł oddychać sprawniej. Chrapanie przerywane może świadczyć o wystąpieniu jakiegoś rodzaju blokady dróg oddechowych, np. przez migdałki. To tzw. obturacyjny bezdech senny. W przeciwieństwie do wyżej wymienionych epizodów bezdechu, jest on chorobą przewlekłą. Lekarz zajmujący się dzieckiem może w takim przypadku skierować je na badania uszu, nosa lub gardła, by odnaleźć przyczynę problemu. Niektóre dzieci chrapią z powodu alergii. Warto wykorzystać wtedy oczyszczacz powietrza i układać je do snu w pomieszczeniu, w którym nie ma zwierząt.

Niektóre dzieci obficie pocą się w najgłębszej fazie snu. Ponieważ pogrążają się w niej najczęściej, są o wiele bardziej narażone na nocne poty niż dorośli. Maluch wkłada sporo wysiłku w oddychanie, więc nie ma się czemu dziwić. Jest to bardzo powszechne. Problem zaczyna się jednak, kiedy nadmierne pocenie towarzyszy np. jedzeniu. Może to być oznaką różnych dolegliwości. Przegrzanie jest bardzo niebezpieczne, dlatego pamiętajmy, by temperatura powietrza nie była zbyt wysoka. Do snu nie ubieraj dziecka grubiej niż siebie. Oprzyj się pokusie przykrywania go grubymi kołderkami i kocami. Pamiętaj, że jeśli tobie jest zbyt gorąco, dziecku najprawdopodobniej także.

Rytmiczne bujanie się do przodu i do tyłu uspokaja wiele dzieci. Niektóre robią to w pozycji na czworakach lub na siedząco. Kołysanie zaczyna się około 6. miesiąca życia i może mu towarzyszyć potrząsanie i kręcenie główką. U niemowląt zazwyczaj nie świadczy o zaburzeniach behawioralnych czy emocjonalnych. Nie przerywaj dziecku – może ono uznać to za wyzwanie i zachowywać się tak jeszcze częściej. Zadbaj o to, by wszystkie śruby i nakrętki w łóżeczku były dobrze podokręcane – tak dynamiczne ruchy mogą je poluzować.

Uważne obserwowanie zachowań rozwijającego się dziecka jest niezwykle istotne. Jeżeli cokolwiek wzbudzi twoje podejrzenia, nie wahaj się – zasięgnij porady pediatry. Masz prawo się martwić – zawsze lepiej jest dmuchać na zimne, zwłaszcza jeśli w grę wchodzi zdrowie naszego maluszka.

Zobacz także:

Dzieci potrafią zasnąć dosłownie wszędzie (zdjęcia)

Podstawowe błędy popełniane przez rodziców próbująch uśpić dziecko

Wszystko, co warto wiedzieć o śnie dziecka