Jak rozmawiać z dzieckiem o alkoholu?

Rozmowy z dzieckiem na temat alkoholu nie powinny być w rodzinie tematem tabu. Poprzez takie rozmowy, w których poruszamy nawet trudne tematy, budujemy bliską relację z dzieckiem, poznajemy jego wiedzę w określonym temacie i konfrontujemy z nim poglądy. Im lepszy mamy kontakt z dzieckiem, tym łatwiej ustrzeżemy je przed alkoholem. Jeżeli jesteśmy z nim blisko na co dzień, łatwo nam zauważyć, co je cieszy, co martwi, a z czym sobie nie radzi. Rozmowa nie polega tylko na tym, że wygłosimy w stosunku do dziecka wykład umoralniający. Ważne jest, aby posłuchać także, co nasze dziecko ma w tym temacie do powiedzenia. Warto nauczyć się uważnie słuchać swojego dziecka i być uważnym w momentach, kiedy czujemy, że może mieć ono jakieś kłopoty. Kiedy dziecko zacznie ci się zwierzać ze swoich problemów, okaż mu szacunek i przyjmij jego perspektywę świata, zamiast od razu negować jego poglądy i pouczać go. Okazanie zrozumienia i wsparcia w takich momentach liczy się bardziej niż pouczające rodzicielskie monologi. Trzeba również uważać, aby rozmowa nie przekształciła się w przesłuchanie, lecz aby była okazją do bliskiego kontaktu i towarzyszenia dziecku w ważnych dla niego chwilach.

Aby ustrzec dziecko przed złymi wyborami w życiu, uświadom sobie, że pierwszym wzorem do naśladowania jesteś ty. Dzieci dobrze znają obyczaje i postawy rodziców wobec alkoholu. Głoszenie zasad, których sami nie przestrzegamy mija się z celem, bo dziecko szybko wychwyci fałsz. Jeżeli jako rodzic nadużywasz alkoholu, twoje dziecko jest w większym stopniu obciążone ewentualnym ryzykiem przyszłych kłopotów z alkoholem niż jego rówieśnicy. Badania wykazują, że to rodzice mają największy wpływ na decyzje dziecka dotyczące spożywania alkoholu. Dlatego to oni powinni ustalić zasady dotyczące picia alkoholu przez nieletnich. Rodzice powinni mieć także kontrolę nad alkoholem przechowywanym w domu. Przede wszystkim warto być uważnym na ilości alkoholu przechowywanego w domu. Jednak trzeba unikać nadmiernej kontroli dziecka, ponieważ im owoc jest bardziej zakazany, tym lepiej smakuje. Nadmierna kontrola może przynieść skutek odwrotny do tego, którego oczekiwaliśmy. Dziecko może wycofać się z ujawniania swoich trudności czy kłopotów, również w kontekście rówieśników i potencjalnej roli alkoholu w kontaktach z nimi.

Wielu nastolatków uzyskuje dostęp do alkoholu dzięki swoim kolegom, ale nie wszyscy młodzi ludzie piją. Twoje dziecko, jak również jego koledzy lub koleżanki, może podjąć decyzję, że nie będzie piło lub wybrać towarzystwo takich osób, które też nie piją. Możesz nawiązać kontakt z rodzicami kolegów swojego dziecka i omówić z nimi kwestię spożywania alkoholu przez nieletnich, dzięki czemu dowiesz się, czy kierujecie się w tych sprawach podobnymi zasadami.

Są sytuacje, których nie wolno bagatelizować. Masz prawo się zaniepokoić, gdy zauważysz u dziecka kilka z poniższych objawów równocześnie:

• Oddala się od ciebie, staje się obce, mimo że wcześniej byliście blisko;
• Niechętnie podejmuje rozmowy i unika kontaktu, masz wrażenie, że kłamie;
• Zaczyna mieć kłopoty z nauką, wagaruje;
• Spada jego zainteresowanie zajęciami, które poprzednio sprawiały mu przyjemność;
• Wraca późno do domu i stara się wtedy unikać kontaktu;
• Obserwujesz u dziecka zwiększenie poziomu frustracji i stresu oraz częste zmiany nastroju;
• Dziecko zmienia zwyczaje związane ze snem i jedzeniem;
• Zaniedbuje wygląd;
• Ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu;
• Wyczuwasz zapach alkoholu;
• Kwestionuje szkodliwość alkoholu i reaguje rozdrażnieniem na próby podjęcia tego tematu.

Pamiętaj, abyś ty jako rodzic był uważny w swoich kontaktach z alkoholem i dawał dziecku dobry przykład. Nie wyśmiewaj się z niepijących, nie nakłaniaj ich do picia, nie opowiadaj zabawnych historyjek o pijaństwie, nie prowadź samochodu, będąc pod wpływem alkoholu, nie podziwiaj innych za „mocną głowę” i nigdy nie proś dziecka, by kupowało lub przyrządzało alkohol.