Jak odróżnić owsicę od innych chorób pasożytniczych?

Cechami charakterystycznymi dla owsików są:

• szybkie ich namnażanie się,
• krótki cykl rozwojowy,
• duża liczba składanych jaj,
• łatwość rozprzestrzeniania.

Cechy te skutecznie sprawiają, że ryzyko zarażenia wzrasta, szczególnie wśród osób z najbliższego otoczenia. Jest bardzo prawdopodobne, że jeden chory domownik w krótkim czasie zarazi pozostałych.

Podobnie sytuacja przedstawia się w skupiskach dzieci, np. w żłobku czy przedszkolu. Niestety, u wielu chorych owsica jest trudna do zdiagnozowania. Objawy ogólne są mało specyficzne, więc zdarza się, że początkowe leczenie skierowane jest w stronę innych chorób, a dopiero w dalszej kolejności na obecność pasożytów.

Przebieg choroby zależy w dużej mierze od odporności osoby zarażonej, liczby pasożytów oraz czasu trwania infekcji. Początkowe objawy mogą być mało zauważalne lub mieć na tyle ogólny charakter, że ich występowanie nie będzie świadczyło o owsicy. Takimi symptomami są m.in.: bóle brzucha, częste nudności, nadmierny niepokój, problemy z koncentracją, kłopoty ze snem, zgrzytanie zębami, bladość skóry, podkrążone oczy, utrata apetytu czy spadek ciała.

Owsica wywołuje też szereg innych objawów, które są bardziej specyficzne dla tej choroby. Należą do nich:

• uporczywy świąd w okolicach odbytu nasilający się wieczorem i w nocy,
• zaczerwienienie skóry w okolicach odbytu, zmiany wypryskowe,
• zwiększenie apetytu na słodycze,
• obgryzanie paznokci,
• nawracające stany zapalne narządów rodnych.

Tego typu objawy powinny zasugerować możliwość zakażenia owsikami. Początkowo zarażenie nie daje żadnych sygnałów, ale rozwój infekcji zwykle wywołuje już szereg symptomów.

Aby mieć pewność, że dziecko choruje na owsicę, a tym samym wykluczyć powiązanie objawów z inną chorobą pasożytniczą, należy sprawdzić, czy nicienie są obecne. Wystarczy po zaśnięciu dziecka odczekać ok. 2 godziny i obejrzeć okolice jego odbytu, najlepiej przyświecając latarką.

W tym czasie zapłodniona samica wychodzi na zewnątrz, aby złożyć jaja. Owsik ma postać białej, cienkiej niteczki o długości ok. 1 cm. Rzadziej ich obecność można zauważyć w kupce wydalonej przez dziecko.

Aby upewnić się, że mamy do czynienia z owsicą, można również przeprowadzić badania diagnostyczne. Służy do tego taśma celofanowa, którą można kupić w aptece.

Trzeba umieścić ją przy odbycie, najlepiej z samego rana, w łóżku, przed skorzystaniem z toalety. Do taśmy przykleją się wtedy złożone jaja owsików. Następnie należy dostarczyć ją do laboratorium diagnostycznego, gdzie jaja zostaną zaobserwowane pod mikroskopem.

Za pierwszym razem badanie może nic nie wykazać, dlatego też należy powtarzać je co dwa dni. Zwiększy szansę na prawidłowe zdiagnozowanie choroby.