Jak odebrać poród w domu?

Dom daje kobiecie rodzącej poczucie bezpieczeństwa i swobody. Zapewnia spokój i intymność. Rodząca i osoba towarzysząca przy porodzie są gospodarzami domu, natomiast personel medyczny to goście. Poród domowy zapewnia zatem bardziej podmiotowe podejście do rodzącej niż poród w szpitalu. Położna, która odbiera poród, poświęca uwagę tylko jednej osobie, co pozwala na osobisty kontakt z rodzącą i na budowanie więzi i zaufania. Podczas porodu w domu istnieje również mniejsze niż w szpitalu ryzyko zbędnych zabiegów położniczych, zakażeń i rutynowego traktowania.

Osoba towarzysząca przy narodzinach dziecka, np. mąż, może rzeczywiście skoncentrować się na wspieraniu partnerki, a nie na ochranianiu jej przed niepożądanymi sytuacjami czy nieprzyjemnym otoczeniem. Poród w domu umożliwia kobiecie przeżycie tej magicznej chwili w sposób aktywny, naturalny i dopasowany do własnych potrzeb. Rodząca ma zapewnione komfortowe warunki rodzenia: ciszę, przytłumione światło, spokój itp. Poród w domu stwarza też szansę na bycie od początku razem jako rodzina – wraz z partnerem, innymi dziećmi, dziadkami. Powrót kobiety do sił po porodzie odbywa się w znanym jej otoczeniu, w jej własnym łóżku.

Kobieta może rodzić w domu, gdy:

• ma wsparcie ze strony bliskich jej osób,
• nie odczuwa lęku związanego z miejscem porodu,
• jest zdrowa i wolna od nałogów,
• ciąża przebiega bez komplikacji,
• w wywiadzie nie ma obciążeń związanych z poprzednimi ciążami lub porodami,
• minął już 38. tydzień ciąży (ale przed 42. tygodniem ciąży),
• towarzyszyć jej będzie położna lub lekarz, posiadający doświadczenie w odbieraniu porodu w domu.

1. Odpowiednio wcześniej rozważ wszystkie aspekty porodu domowego i szpitalnego i podejmij decyzję.
2. Jak najwcześniej rozpocznij poszukiwanie położnej towarzyszącej ci przy porodzie.
3. Przygotuj niezbędne do porodu rzeczy: podkłady medyczne (10 sztuk), duże podpaski lub jednorazowe pieluchy (20 sztuk), kilka chłonnych ręczników, pieluchy tetrowe, niewielką miskę, gaziki jałowe (30 sztuk), spirytus salicylowy, ręczniki papierowe, duży worek na odpady, oliwę do masażu, napój, lekkie przekąski.
4. Zatankuj auto w razie konieczności przewiezienia rodzącej do szpitala.
5. Skontaktuj się z lekarzem, który po porodzie przyjdzie zbadać dziecko.

Położna przyjmująca poród w domu powinna być zaopatrzona w: detektor tętna płodu, kroplówki nawadniające, oksytocynę, wagę, miarkę, nożyczki, klips na pępowinę, środki znieczulające, nici chirurgiczne, przyrządy ułatwiające poród, np. worek sako lub krzesło porodowe.

• Kontrolowanie częstotliwości skurczów macicy.
• Zadbanie o czystość i higienę podczas porodu (dokładne umycie rąk aż do ramion, założenie gumowych rękawiczek).
• Ułożenie kobiety w dogodnej dla niej pozycji porodowej.
• Instruowanie rodzącej o momentach parcia i wstrzymywania skurczów partych (parcie między skurczami, a nie w ich trakcie).
• Przypominanie o zachowaniu prawidłowego oddechu przy porodzie.
• Wspieranie główki dziecka, gdy pojawi się na zewnątrz dróg rodnych.
• Umożliwienie wypłynięcia płynów z wnętrza macicy.
• Położenie noworodka na klatce piersiowej matki.
• Przykrycie matki i dziecka kocem lub ręcznikiem.
• Udrożnienie noska i buzi dziecka z śluzów i pozostałości płynu.
• Przygotowanie kobiety do urodzenia łożyska.
• Przystawienie dziecka do piersi.
• Przecięcie pępowiny.
• Zapewnienie matce i dziecku komfortu po porodzie.

Powyższe ogólne wskazówki postępowania przy porodzie nie mogą zastąpić fachowej opieki położnej podczas porodu w domu lub opieki medycznej w szpitalu. Gdy czujesz, że akcja porodowa właśnie się zaczęła, najlepiej zadzwoń po wykwalifikowaną pomoc.

Joanna Krocz