Fryderyk Chopin: biografia

Fryderyk Chopin urodził się 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli. Według legendy miało to miejsce w czasie, gdy niedaleko jego ojciec - Francuz Nicolas grał na skrzypcach w jednej z dworskich oficyn Kaspra Skrabka, gdzie mieszkała rodzina Nicolasa i Tekli z Krzyżanowskich - matki pianisty.

Nicolas Chopin przyjechał do Polski, mając 16 lat, zakochany w Polsce i polskości. Prowadził pensjonat dla synów ziemiańskich spoza Warszawy, a także zajmował się kształceniem młodzieży szlacheckiej (jedną z jego podopiecznych była Maria Łączyńska, znana później jako Maria Walewska).

Fryderyk Chopin był drugim dzieckiem swoich rodziców, miał trzy siostry: dwie młodsze - Izabelę i Emilię oraz starszą - Ludwikę. Niedługo po urodzeniu Fryderyka Nicolas i Tekla przenieśli się do prawego skrzydła Pałacu Saskiego w Warszawie.

W domu państwa Chopin wciąż grała muzyka. Prowadzono go zgodnie z najznakomitszymi wzorcami polskiej arystokracji. Nicolas grał na flecie oraz skrzypcach, Tekla śpiewała, a także grała na fortepianie. Ludwika również uczyła się gry na tym instrumencie.

Muzyk od najmłodszych lat obcował więc z muzyką. Matka zaczęła go uczyć gry na fortepianie, gdy miał 4-5 lat, a regularne lekcje zaczął pobierać mając lat 6 - odbywało się to pod czujnym okiem czeskiego nauczyciela i skrzypka Wojciecha Żywnego. W pewnym momencie uczeń przerósł mistrza i kolejnym nauczycielem muzyka został prawdopodobnie Wilhelm Wacław Würfel, rewelacyjny pianista, a także profesor konserwatorium.

Utalentowany chłopiec szybko zyskał sławę, w gazetach coraz częściej pojawiały się wpisy o genialnym chłopcu. Chopin zaczął tworzyć swoje pierwsze kompozycje, polonezy i mazurki, które zapisywał mu jego ojciec. W wieku 7 lat Chopin wydał swój "Polonez g-moll". Od tego momentu młody muzyk zaczął występować w warszawskich domach arystokracji i szlachty.

Miał okazję grywać m.in. w Pałacu Radziwiłłowskim, u Potockich i Sapiehów, a także w Belwederze u Wielkiego Księcia Konstantego. W 1818 roku swoje dwa polonezy podarował matce króla polskiego i cara, Marii Fiodorownie, przebywającej w tym czasie z wizytą.

Podczas studiów Chopin uczył się pod okiem Tadeusza Elsnera, świadomego talentu swojego ucznia, który pozwolił mu skupić się jedynie na muzyce fortepianowej.

Uczył Chopina przede wszystkim przedmiotów teoretycznych, w tym kontrapunktu, przez co muzyk miał pole do wypracowania dobrego warsztatu oraz dyscypliny. Zyskał również dzięki temu precyzję w tworzeniu własnych kompozycji.

W czasie studiów zaczął komponować bardzo rozbudowane dzieła, takie jak m.in. Trio g-moll na fortepian, wiolonczelę i skrzypce czy Sonatę c-moll.

Po ukończeniu studiów muzyk zaczął komponować z dużym zaangażowaniem, tworząc swój pierwszy nokturn oraz etiudy, mazurki, walce, pieśni do słów Stefana Witwickiego, a także Koncerty fortepianowe z orkiestrą f-moll i e-moll.

Inspiracją do napisania Koncertu f-moll było prawdopodobnie uczucie, którym obdarzył swoją pierwszą ukochaną - Konstancję Gładkowską.

Jakie jeszcze utwory komponował Chopin?

• scherza;
• ballady;
• preludia;
• sonaty.

• Fryderyk Chopin był wątłym i chorowitym dzieckiem;
• w księdze chrztów zapisane jest, że urodził się 22 lutego, podczas gdy rodzina zawsze podawała datę 1 marca;
• był przystojny i towarzyski, zawsze mile widziany na spotkaniach towarzyskich;
• rysował karykatury, co świadczy o jego dużym poczuciu humoru;
• od razu po wstaniu z łóżka Chopin siadał do fortepianu;
• chodził na wykłady do Adama Mickiewicza;
• był bardzo dobrym i solidnym uczniem;
• będąc za granicą, utrzymywał się z lekcji gry na fortepianie;
• zmarł w Paryżu na gruźlicę, w 1849 roku;
• zgodnie z jego ostatnią wolą serce Chopina zostało przewiezione z Paryża do warszawskiego kościoła pod wezwaniem Świętego Krzyża;
• Chopin był największym polskim kompozytorem.