Endometrioza po cesarskim cięciu
Endometrioza ma miejsce, gdy tkanka wyściełająca macicę – endometrium – zaczyna rosnąć w innym miejscu w ciele kobiety. Najczęściej rozwija się w pęcherzu, moczowodach, jelicie, jajowodach, jajnikach, odbycie, przestrzeni za macicą oraz na zewnętrznej powierzchni macicy. Endometrium poza macicą reaguje na zmiany hormonalne, złuszcza się i krwawi tak jak tkanka macicy podczas cyklu miesiączkowego. Złuszczanie i krwawienie z endometrium może powodować bolesne blizny. Blizny te mogą łączyć narządy wewnętrzne. Ryzyko wystąpienia endometriozy jest wyższe u kobiet po cesarskim cięciu.
1. Przyczyny endometriozy
Naukowcom nie udało się jeszcze ustalić konkretnej przyczyny endometriozy, jednak wiele wskazuje na wpływ działania hormonu estrogenu. Z pojawieniem się endometriozy związek może mieć również układ krwionośny oraz układ limfatyczny, problemy z układem odpornościowym, metaplazja, wsteczna miesiączka oraz przebyte operacje.
Ryzyko endometriozy jest wyższe u kobiet, które nigdy nie rodziły, a także u pań, które miały w rodzinie przypadki tej choroby. Do zachorowania może przyczynić się cesarskie cięcie. Po procedurze cesarskiego cięcia endometrium może rozwijać się w bliznach po zabiegu oraz w układzie moczowym. Niektórzy eksperci są zdania, że endometriozę należy podejrzewać właśnie u kobiet z objawami w układzie moczowym oraz po cesarskim cięciu. Prawdopodobieństwo endometriozy jest największe u Azjatek, a najmniejsze u czarnoskórych kobiet. Ryzyko wystąpienia choroby jest wyższe, jeśli kobieta miała problemy z miesiączką lub nieprawidłowości w obrębie macicy.
2. Objawy i leczenie endometriozy
Wczesne stadium endometriozy objawia się w podobny sposób jak zwykły cykl miesiączkowy. Choroba może wywoływać dolegliwości bólowe przed i w trakcie okresu. Najczęściej kobiety doświadczają stałego i stopniowego zwiększenia natężenia odczuwanego bólu w cyklu miesięcznym. Mogą pojawić się bolesne wypróżnienia, biegunka, zaparcia oraz nudności.
Endometrioza w jelicie może spowodować obrzęk dolnej części brzucha, ból w trakcie wypróżniania lub krew w stolcu w trakcie okresu. Miesiączki mogą stać się obfite i nieregularne. Kobieta może czuć się zmęczona przez większość czasu. Choroba może utrudniać zajście w ciążę. Stosunki płciowe mogą stać się bolesne, podobnie jak miesiączki oraz oddawanie moczu. Inne objawy endometriozy to: niepokój, depresja, bóle głowy, niski poziom cukru, stan podgorączkowy, podatność na alergie i infekcje. Symptomy endometriozy ustępują zwykle po menopauzie.
Celem leczenia endometriozy jest złagodzenie jej objawów, wyeliminowanie lub spowolnienie rozwoju tkanki endometrialnej, a także zoptymalizowanie lub przywrócenie płodności kobiety. Rodzaj leczenia endometriozy zależy od wieku chorej, postaci jej objawów, miejsca, w którym rozwija się endometrium, rozmiaru narośli oraz ewentualnej chęci zostania matką.
Podjęcie leczenia lub przeprowadzenie operacji pomaga zwykle pacjentkom poradzić sobie z objawami endometriozy i złagodzić je. Choroba jednak często nawraca mimo dobrego leczenia. Wówczas można skorzystać z innych metod leczenia. Obecnie stosuje się hormonalną terapię zastępczą, leczenie niepłodności, leki przeciwbólowe, hormony wykorzystywane w kontroli urodzeń, lek obniżający poziom estrogenu i podwyższający poziom testosteronu, leki regulujące cykl miesiączkowy kobiety oraz operację.