Zostałam matką chrzestną. Nie było łatwo

Usłyszałam to pytanie i byłam zaskoczona, zwłaszcza, że osoba, która mnie o to poprosiła nie należy do rodziny - jest moją koleżanką. W dodatku mieszka za granicą. Jednak ta propozycja bardzo mnie ucieszyła, bo chciałam być częścią jej rodziny. Byłam świadoma, że nie wypada odmówić, ale nie ukrywam, że biłam sią z myślami, bo na pewno nie jestem wzorem dobrego chrześcijanina.

Rodzice mieli dużo kłopotu, aby zorganizować chrzciny w Szkocji, gdzie mieszkają. Tamtejszy ksiądz uznał parę za bezbożną. Nie chodzili do kościoła, nie mieli ślubu, a posiadają wspólne dziecko. Przez chwilę byli nawet bliscy całkowitego zrezygnowania z uroczystości. Ale udało się. Chrzest odbył się w Polsce, oczywiście nie bez przygód.

Tu panuje ogromna biurokracja. Żeby zostać chrzestnym konieczne jest uzyskanie zaświadczenia, które wydaje proboszcz w kancelarii parafialnej. Otrzymasz je, jeśli masz więcej niż 16 lat, uczęszczasz do kościoła i masz przyjęte wszystkie wcześniejsze sakramenty - chrzest, komunię świętą i bierzmowanie.

Spotkanie z proboszczem warto zaplanować z odpowiednim wyprzedzeniem, ponieważ kancelaria parafialna jest czynna tylko o określonych porach.

Konieczne może się okazać również zaświadczenie o odbytej spowiedzi. W niektórych parafiach konieczne są tzw. nauki przedchrzcielne. Odbywają się one raz lub dwa razy w miesiącu. W moim przypadku było to 30 min. spotkanie z sympatycznym księdzem, który opowiadał jak będzie przebiegała uroczystość.

Jak powiedziała mi matka mojego chrześniaka - nie jest łatwe wybranie osoby, która weźmie na siebie taką odpowiedzialność. Główną trudnością jest jednak wybranie kogoś, kto może przystąpić do pełnienia tej funkcji. Trzeba spełnić kilka bardzo ważnych warunków. Nie możesz mieć mniej niż 16 lat. Nie dostaniesz także zgody, jeśli źle odpowiesz na obowiązkowe pytanie: "Czy żyje pani w trwałej okazji do grzechu?". Czyli, czy mieszkasz i żyjesz z partnerem bez ślubu.

Kiedy już znalazłam się w kancelarii parafialnej, czułam się jak na przesłuchaniu. Ksiądz bardzo dokładnie mnie wypytywał, czym się zajmuję w życiu, gdzie mieszkam i z kim mieszkam. Sprawdził w archiwum, czy przyjmuję księdza po kolędzie. Patrzył na mnie bardzo podejrzliwie. Dopytywał, czy aby na pewno nie mieszkam z mężczyzną bez ślubu. Czułam się tak jak wtedy, gdy nauczycielka w podstawówce wysłała mnie do pani dyrektor za złe zachowanie. Sam ksiądz narzekał, że to za dużo biurokracji, ale musi dopełnić formalności i... pytał dalej. Ostatecznie wręczył mi potrzebne dokumenty, ale nie wszyscy mieli tyle szczęścia. Pan, który wchodził przede mną był rozwodnikiem i nie mógł zostać rodzicem chrzestnym.

Jak się potem okazało, na dywaniku u proboszcza było bardzo miło w porównaniu do spotkania w parafii przyszłego chrześniaka. Gdy weszłam do skromnego pokoju, panowała tam grobowa cisza. Pracownica patrzyła oceniającym wzrokiem na rodziców dziecka. Wypytywała, dlaczego chrzest nie odbywa się w miejscu ich zamieszkania, kazała przetłumaczyć dokumenty i koniecznie przynieść zaliczkę.

W pewnym momencie padło niezręczne dla rodziców pytanie - ”Jaki jest charakter związku?”. Zrobiła się przeszywająca cisza. Było słychać nawet cykanie zegara. Matka chłopca odpowiedziała niepewnie: ”Konkubinat...”. Sekretarka spojrzała na parę i pokręciła głową na ”nie”, ale nic nie skomentowała. Wyszliśmy stamtąd z ulgą.

Główną zasadą w doborze upominku jest: nie daj się zwariować. Rodzice dziecka na pewno nie poprosili cię o pełnienie tej funkcji z powodu zasobności twojego portfela. Jeśli podejrzewasz, że może tak być, to po prostu nie warto się na to zgadzać. W moim przypadku dostałam jasno do zrozumienia, że mam nie przepłacać.

Przeszukałam internet w celu sprawdzenia, jakie prezenty na chrzest są na topie. Najpopularniejsze to dewocjonalia (medaliki, obrazki, łańcuszki), pamiątkowe ozdoby (posrebrzane grawerowane szkatułki, srebrne grzechotki), książki i albumy, większe prezenty, na które składa się kilka osób (np. fotelik samochodowy, kojec, wózek). Możemy również wybrać tradycyjną ”kopertę”.

Tu większość z nas zastanawia się, jaka kwota będzie odpowiednia. Słyszałam o przypadku, kiedy rodzice chrzestni na ślub dali w kopercie kwotę równoznaczną ze swoją pensją, bo tego wymaga tradycja. Ta kwestia zawsze budzi kontrowersje. Zapytałam o to dr Elżbietę Pawlak-Hejno, specjalistkę od savoir vivre:

- Absolutnie nie ma takich ustaleń. Prezent ma być wyjątkowy i stosowny do okazji. Może być hojny, ale nie powinien być zobowiązujący. W przypadku tak ważnych okazji istotną kwestią jest odpowiednie upamiętnienie okoliczności. Kierujmy się też zasadą, że prezent jest dla kogoś, nie dla nas – mówi dr Pawlak-Hejno. - Ile więc powinniśmy dać? To proste. Tyle, ile możemy.

Obecnie panuje moda na kupowanie srebra lub złota w postaci smoczków, bucików czy wózeczków. Mi przypadła do gustu srebrna szkatułka w kształcie ciuchci z wagonikami, na której można wygrawerować kilka słów. Można również schować do niej pierwszy ząbek oraz pukiel włosów. Niektórzy przyszli rodzice chrzestni decydują się na prezenty praktyczne np. matę interaktywną. Można pomysleć również o zamówieniu tortu lub muffinek (np. z imieniem dziecka).

Tradycyjnie matka chrzestna powinna zakupić szatkę do chrztu. Podczas sakramentu nakłada się ją na ubranie. Zdecydowałam się na jedwabną szatkę z wyszytym imieniem chłopca i datą chrztu. Podczas uroczystości, we wskazanym momencie, matka chrzestna nakłada ją na dziecko, a ojciec chrzestny odpala w tym czasie świecę.

Po konsultacji z matką postanowiłam w ramach prezentu wynająć także fotografa i przygotowałam ”wyprawkę” - pudełko z różnymi upominkami, włożyłam tu książki, szumiącego misia (podobno hit do usypiania dzieci), ramkę na zdjęcia, tablicę z ręcznie robioną kartką i kopertę, którą chłopiec ma otworzyć w dniu 18-stych urodzin. Wzięłam też ze sobą aparat do robienia natychmiastowych zdjęć, które zostawiłam rodzicom.

Cieszę się, że uroczystość była skromna. Pojawiła się tylko najbliższa rodzina i rodzice chrzestni. Obyło się bez zbędnego nadęcia, kiczowatych i drogich prezentów. Było wzruszająco, a ja mam cudownego chrześniaka! To wynagradza stres podczas przygotowań do chrzcin. Mam tylko nadzieję, że nie będę musiała spowiadać się z tego tekstu.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Zobacz też: Kiedy rodzi sie najwięcej dzieci?.