Sygnały, które świadczą o zaburzeniach w rozwoju dziecka
Każde dziecko rozwija się inaczej, w swoim tempie. Dopóki rozwój postępuje, nie powinnaś się martwić. Wsłuchaj się w dziecko i podążaj za nim. Co innego – jeśli w procesie rozwoju pewne jego elementy nie wystąpią.
Choć od rodziny lub znajomych usłyszysz wtedy zapewne popularne „panikujesz!” lub „jesteś przewrażliwiona!” - nie patrz na to – działaj. Oto sygnały, jakie świadczą o tym, że rozwój twojego dziecka został zaburzony.
1. Niemowlę nie przybiera na wadze
Aby dziecko rosło zdrowo i rozwijało się w prawidłowy sposób – musi przybierać na wadze. Odbywa się to raz szybciej, raz wolniej i zależne jest od osobistych uwarunkowań.
Zgodnie z normami podręcznikowymi dziecko karmione mlekiem mamy powinno przybierać od 30 do 50 g dziennie. Te karmione mlekiem modyfikowanym – nieznacznie więcej. Co jednak jeśli waga dziecka stoi w miejscu lub spada?
Zahamowanie przybierania na wadze jest charakterystyczne dla niemowląt ok. piatego miesiąca życia. Wtedy zaczyna ono coraz więcej się ruszać i spalanie kalorii przebiega szybciej. To normalny proces.
Jednak gdy maluch chudnie, nagle i gwałtownie, a trwa to kolejne tygodnie – udaj się do lekarza. Ten powinien zlecić badania.
Co ważne, w takich przypadkach nie należy rezygnować z karmienia piersią, ponieważ mleko mamy lepiej się wchłania i zawiera więcej właściwości odżywczych niż to modyfikowane. A co za tym idzie – dla spadającego na wadze dziecka – będzie lepszym rozwiązaniem.
2. Niemowlę ciągle przeraźliwie płacze
Płacz to naturalna, fizjologiczna reakcja dziecka na różne niedogodności. Niemowlę, które nie potrafi przecież jeszcze mówić i właśnie w ten sposób komunikuje się z rodzicami. Dlatego w większości przypadków, aby je uspokoić wystarczy odczytać potrzebę dziecka (zmiana pieluszki, przytulenie, karmienie).
Jeśli jednak twoje dziecko płacze bez przerwy po kilka godzin, nie uspokaja go noszenie, przytulanie, jedzenie i inne zabiegi – na pewno je coś boli.
Najczęstszą przyczyną takiego płaczu jest kolka niemowlęca, jednak zdarzają się poważniejsze sytuacje – np. infekcja gardła lub stan zapalny. Udaj się w takim przypadku do pediatry.
3. Niemowlę nie wykazuje zainteresowania otoczeniem
Około 3-4 miesiąca życia u niemowlęcia powinno pojawić się zainteresowanie światem zewnętrznym. Taki malec zazwyczaj spogląda na zabawki, uśmiecha się, zaczyna głużyć, a kontakt z nim jest możliwy.
Jeśli jednak twoje dziecko w widoczny sposób nie interesuje się otoczeniem, nie reaguje na uśmiechy czy słowa oznacza to, że kontakt z nim może być utrudniony. A to z kolei może być objawem zaburzeń neurologicznych. Aby je wykluczyć – udaj się do neurologa.
4. Kilkumiesięczne niemowlę nie skupia wzroku na zabawkach
Pierwszy rok życia dziecka jest czasem niesamowicie intensywnego rozwoju. Średnio około czwartego miesiąca życia dziecko umie już skupić na chwilę wzrok na przedmiocie znajdującym się obok. I choć jedno dziecko robi to już w trzecim miesiącu, a inne w piatym – jest to prawidłowe.
Jeśli natomiast nie będzie potrafiło zrobić tego dziecko, które ukończyło szósty miesiąc życia – jest to oznaką nieprawidłowości, a nie indywidualną cechą rozwojową.
W takim przypadku może być to objawem niedowidzenia – dlatego skonsultuj się z pediatrą bądź okulistą dziecięcym.
5. Niemowlę obficie ulewa
Ulewanie u noworodka i niemowlęcia również jest częstym i fizjologicznym objawem. Najczęściej oznacza po prostu nierozwinięty układ pokarmowy i zanika z czasem.
Są jednak dzieci, które ulewają po każdym posiłku, nawet tym, który zjadły nawet trzy godziny wcześniej, partiami. W takim wypadku zwróć uwagę na ilości ulewanego pokarmu.
Jeśli są niepokojąco duże – umów wizytę u pediatry. Może się okazać, że twoje dziecko cierpi na refluks żołądkowo-przełykowy.
Aby potwierdzić te diagnozę, należy wykonać serię badań. W przypadku refluksu należy jak najdłużej karmić piersią i podawać mieszanki zagęszczające.
6. Dziecko chodzi na palcach
Choć większość rodziców w chodzeniu na palcach nie widzi niczego złego, może ono być objawem przykurczu ścięgna Achillesa lub obniżonego napięcia mięśniowego.
Aby tak było muszą jednak zaistnieć pewne warunki. Po pierwsze chodzenie na palcach powinno być częste, po drugie – objaw występuje na długo po postawieniu samodzielnych kroków.
Jeśli tak nie jest – chodzenie na palcach zapewne sprawia dziecku frajdę.
7. Półtoraroczniak nie reaguje na własne imię
Zdrowo rozwijający się półtoraroczny brzdąc automatycznie odkręci głowę, gdy ktoś wymówi jego imię. Na dodatek – rozumie, gdy się o nim mówi.
Jeśli starsze dziecko nie reaguje na własne imię, jest to oznaką zaburzeń neurologicznych lub związanych ze słuchem. Uda się w takim przypadku do lekarza. Ten powinien zlecić lub sam wykonać podstawowe badanie słuchu oraz skierować cię do neurologa, by wykluczyć zaburzenia ze spektrum autyzmu.
8. Dwulatek nie potrafi mówić
Neurolodzy i psychologowie już lata temu dowiedli, że prawidłowo rozwijający się dwulatek powinien mówić. I nie słuchaj twierdzeń, że chłopcy mówią później lub, że „taka jego uroda”. Owszem, nie chodzi o to, by każdy dwulatek mówił pełnymi zdaniami lub posiadał bogaty zakres słownictwa.
Prawidłowo będzie się rozwijało dziecko, które umie na tym etapie rozwoju powiedzieć kilka słów i komunikuje się za pomocą gestów oraz takie, które opowiada krótkie bajki.
Nieprawidłowością jest brak jakiegokolwiek słownictwa i posługiwania się gestami. W takim przypadku należy udać się do logopedy i pediatry.
9. Trzylatek na słabą koordynację ruchową
Trzyletnie dziecko, które prawidłowo się rozwija powinno umieć biegać i skakać. Jeśli natomiast często się potyka, przewraca, ma problemy z wejściem na schody i zejściem z nich, niewyraźnie mówi – umów wizytę u neurologa.
Takie objawy mogą wskazywać na kłopoty ze wzrokiem lub problemy z napięciem mięśniowym.
10. Trzylatek ma kłopoty ze skupieniem uwagi
Gdy dziecko dobiega trzeciego roku życia zaczyna wykazywać chęć do zabawy w grupie, nauki rysowania, malowania. Na wykonywaniu jednej czynności potrafi się skupić nawet przez pół godziny. Jeśli twoje dziecko nie wykazuje podobnych chęci, reaguj.
Trzylatek, który nie chce rysować, bawić się w towarzystwie, nie wykazuje zainteresowania zabawkami i nie potrafi skupić uwagi na kilka minut musi być skonsultowany z pediatrą bądź neurologiem. Warto odwiedzić poradnię psychologiczno-pedagogiczną.
