Pierwsze objawy ciąży. Jakie dolegliwości mogą towarzyszyć początkom ciąży?

Kobiety mają obecnie możliwość wczesnego potwierdzenia występującej u nich ciąży. Sprzyja temu świadomość i wiedza na temat procesów fizjologicznych zachodzących w kobiecym organizmie, zdobywana przez przyszłe mamy, oraz narzędzia diagnostyczne dostarczane przez współczesną medycynę (np. testy, USG).

1. Pierwsze objawy, które mogą świadczyć o ciąży

Mimo tak szeroko zakrojonej świadomości i wiedzy, wiele kobiet wciąż poszukuje stuprocentowej pewności, kiedy faktycznie rozpoczyna się ciąża i kiedy daje ona pierwsze widoczne objawy.

Odpowiedź na kobiece wątpliwości nie jest jednak taka prosta. Muszą one jednak mieć świadomość, że jeśli współżyły bez zabezpieczenia, w potencjalnie płodnym okresie swojego cyklu, istnieje duże prawdopodobieństwo zajścia w ciążę.

Zobacz film: "Czego należy unikać w ciąży?"

Objawy ciąży zauważone przez kobietę, ale niedające stuprocentowego potwierdzenia ciąży, to między innymi:

• mdłości;
• wymioty;
• senność;
• zmęczenie;
• częste oddawanie moczu;
• zmiana zabarwienia narządów płciowych i otoczki sutków;
• powiększenie piersi i ich bolesność;
• metaliczny posmak w ustach;
• zatrzymanie miesiączki;
• smakowe zachcianki;
• nadwrażliwość na zapachy.

Można przypisać je do innego rodzaju stanów zachodzących w kobiecym organizmie, jak choćby zaburzeń hormonalnych czy stanów zapalnych, i wówczas wymagana jest diagnostyka różnicowa.

Prawdopodobne objawy ciąży nie upoważniają do jej rozpoznania. Do prawdopodobnych objawów możemy zaliczyć także:

• powiększanie obwodu brzucha;
• zmiany w obrębie szyjki macicy;
• dodatni wynik próby ciążowej (np. test ciążowy).

2. Potwierdzenie ciąży

Po zaoobserwowaniu dolegliwości, które mogą świadczyć o ciąży, najlepiej wybrać się do lekarza, aby ją potwierdzić lub wykluczyć. Potwierdzenie ciąży jest możliwe dzięki m.in.:

• wysłuchaniu czynności serca płodu (około 10 tygodnia);
• wyczuciu ruchów płodu (ok. 18-20 tygodnia ciąży u pierwiastek, u wieloródek około 16-18 tygodnia);
• wizualizacji płodu w badaniu USG (około 6 tygodnia).

Czasami może dojść do rzadkiego zjawiska tzw. ciąży rzekomej. Jest to zaburzenie psychiczne, w którym mimo braku zapłodnienia występują somatyczne zmiany towarzyszące ciąży, takie jak: powiększanie obwodu brzucha i piersi, brak miesiączki itd. Zjawisko to może być związane z silnym pragnieniem posiadania dziecka lub obawą przed nim.

3. Test ciążowy

Jeżeli podejrzewasz u siebie ciążę, najprościej jest wykonać domowy test ciążowy. Możesz go kupić w każdej aptece. Zasada działania tego typu testów polega na wykazaniu obecności w moczu kobiety tzw. „hormonu ciążowego”, tj. gonadotropiny kosmówkowej.

Test najlepiej jest wykonać rano w tzw. „moczu porannym”, ponieważ wówczas stężenie powyższego hormonu jest najwyższe.

Teoretycznie za pomocą współczesnych testów możemy uzyskać miarodajny wynik już na 4 dni przed spodziewaną miesiączką. W tym czasie jednak poziom hCG w organizmie kobiety jest niski i może nie zostać jeszcze wykryty. Dlatego najlepiej wykonać go w dniu spodziewanej miesiączki lub później, jeśli się ona nie pojawi.

Dobrze wykonany test daje nam 90-99% pewności tego, czy jest prawdopodobieństwo istnienia ciąży, czy go nie ma. W przypadku kobiet o nieregularnych cyklach, określenie dokładnego dnia wykonania testu jest trudne. W tej grupie zaleca się wykonanie go 14 dni po stosunku, w którym mogło dojść do zapłodnienia.

Należy pamiętać, że testy ciążowe mogą dawać czasami wyniki fałszywie ujemnie, dlatego lepszym sposobem jest laboratoryjne oznaczenie stężenia gonadotropiny kosmówkowej we krwi kobiety.

W przypadku dodatniego testu lub podwyższonego stężenia hormonu hCG w badaniu krwi, należy zgłosić się do lekarza ginekologa, aby mógł w 100% potwierdzić istnienie ciąży.

Ponadto określi on przypuszczalny wiek ciąży w badaniu USG (zarodek można uwidocznić już około 6 tygodnia ciąży liczonego od pierwszego dnia ostatniej miesiączki). Zbyt wczesna ciąża może nie być widoczna.

Wynik testu ciążowego może być również fałszywie dodatni, tzn. wynik jest „+” mimo braku ciąży. Dzieje się tak m.in. w przypadku chorób trofoblastycznych, np. zaśniad groniasty, kosmówczak itd., które muszą zostać wykluczone.

Większość faktycznych objawów ciąży przychodzi z czasem, w miarę rozwoju ciąży. Każda kobieta jest inna i każda inaczej przechodzi ten stan. Nie ma zatem sensu doszukiwać się u siebie spektakularnych objawów ciąży, zwłaszcza w krótkim okresie po stosunku płciowym z partnerem.