Mogą prowadzić nawet do sepsy. Jedna trzecia pneumokoków "wysoce patogenna"

Pneumokoki (Streptococcus pneumoniae) są szczególnie niebezpieczne dla niemowląt i małych dzieci, u których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Osoby powyżej 65. roku życia również są narażone, zwłaszcza jeśli cierpią na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy choroby serca. Ryzyko zakażenia wzrasta także u pacjentów z niedoborami odporności oraz u osób po usunięciu śledziony.

- Spośród 100 znanych serotypów tych bakterii, jedna trzecia jest wysoce patogenna, co oznacza, że wywołuje bardzo ciężkie zakażenia, w wyniku których może dojść między innymi do sepsy, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, ciężkiego zapalenia płuc - ostrzegał w rozmowie z WP abcZdrowie prof. Adam Antczak, pulmonolog, przewodniczący Rady Naukowej Ogólnopolskiego Programu Zwalczania Chorób Infekcyjnych.

Pneumokoki przenoszą się drogą kropelkową, czyli poprzez kontakt z osobą zakażoną, np. podczas kichania, kaszlu lub rozmowy. Mogą również znajdować się na przedmiotach codziennego użytku, takich jak zabawki, klamki czy sztućce. Nosicielstwo pneumokoków jest częste, szczególnie wśród dzieci uczęszczających do żłobków i przedszkoli, co sprzyja rozprzestrzenianiu się bakterii.

- Niestety obserwujemy bardzo niepokojącą tendencję wzrostu ciężkich zakażeń i trudno przewidzieć, jak długo wzrost będzie się utrzymywał i czy uda się go zahamować. Ma to na pewno związek z okresem popandemicznym, bo w czasie pandemii środki bezpieczeństwa, które stosowaliśmy przeciwko SARS-CoV-2 działały też przy okazji na inne patogeny - zwracał uwagę prof. Antczak.

Zakażenie pneumokokami może przybierać różne formy, w zależności od narządu, który został zaatakowany. Do najczęstszych objawów należą:

• wysoka gorączka,

• dreszcze,

• ból głowy,

• kaszel i duszność (w przypadku zapalenia płuc),

• sztywność karku i światłowstręt (przy zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych),

• silne osłabienie i bóle mięśni,

• w ciężkich przypadkach - utrata przytomności i wstrząs septyczny.

- Samodzielne rozpoznanie infekcji na tle pneumokokowym jest praktycznie niemożliwe, bo ona może objawiać się w bardzo różny sposób. To może być zapalenie płuc, a więc gorączka, silny kaszel, płytki oddech, ale może też być zapalenie ucha czy gardła - wyjaśniał dr Michał Sutkowski, prezes Kolegium Lekarzy Rodzinnych w rozmowie z WP abcZdrowie.

- Chory, który trafi do szpitala z powodu pneumokokowego zapalenia płuc, już nigdy nie będzie takim samym człowiekiem, nawet jeśli wyjdzie z choroby. Tacy pacjenci przez wiele lat mają osłabioną odpowiedź immunologiczną, są znacznie bardziej narażeni na kolejne choroby płucne, ale i kardiologiczne czy metaboliczne (...) - tłumaczył dr Sutkowski.

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania zakażeniom pneumokokowym są szczepienia ochronne. W Polsce szczepienia dla dzieci są obowiązkowe i refundowane, jednak dorośli, zwłaszcza seniorzy i osoby z grup ryzyka, również powinni rozważyć zaszczepienie się.

- Dużym plusem jest fakt, że przeciwko pneumokokom szczepimy się tylko raz w życiu, a szczepienie nie jest sezonowe, więc możemy je wykonać w dowolnym momencie. Powinny o tym pamiętać szczególnie osoby z podwyższonym ryzykiem - apelował prof. Antczak.

Oprócz szczepień ważne jest przestrzeganie zasad higieny, takich jak częste mycie rąk, unikanie kontaktu z osobami chorymi oraz wzmacnianie odporności poprzez zdrową dietę i aktywność fizyczną.

Zakażenia pneumokokowe są leczone antybiotykami, najczęściej penicyliną lub cefalosporynami. Niestety, w ostatnich latach obserwuje się narastającą antybiotykooporność pneumokoków, co utrudnia skuteczne leczenie. Dlatego tak ważne jest racjonalne stosowanie antybiotyków oraz profilaktyka w postaci szczepień.

Marta Słupska, dziennikarka Wirtualnej Polski

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Źródła

1. Facebook