7 sposobów na komfort brzuszka twojego maluszka
Spokój naszego dziecka łatwo może zburzyć ból brzuszka. To stosunkowo często diagnozowana dolegliwość. Niemowlę może płakać, być niespokojne, rozdrażnione, często przykurczać nóżki. Rodzic obserwuje, że brzuszek jego pociechy jest twardy, wzdęty. Dzieje się tak, gdyż przewód pokarmowy małego człowieka dopiero się kształtuje. Potrzeba czasu, by zaczął w pełni sprawnie funkcjonować.
Na szczęście jest wiele możliwości, by ukoić ból i złagodzić dolegliwości. Wiele zależy od przyczyny kłopotów z brzuszkiem, choć jest również jedna uniwersalna recepta: moc miłości i czułość rodzica wobec dziecka. W ten sposób niemowlę będzie mieć zapewnione poczucie bezpieczeństwa.
Nigdy jednak nie należy bagatelizować problemów z układem pokarmowym u malucha. Jeśli dolegliwości będą się często powtarzać, będą bardzo uciążliwe lub gdy pojawią się dodatkowe objawy, np. wysypka, powinniśmy zgłosić się do lekarza.
Kolki
U dzieci między 3. tygodniem a 5. miesiącem życia najczęściej diagnozowana jest kolka niemowlęca. Jej głównym objawem jest napadowy płacz, który w żaden sposób nie daje się ukoić. Może on trwać nawet więcej niż trzy godziny. W zdecydowanej większości przypadków zaczyna się w godzinach popołudniowych lub wieczornych. Kolce towarzyszą takie objawy jak: zaczerwienienie twarzy, wzdęcie brzucha, podkurczanie nóżek, zwiększona ilość wydalanych gazów.
Ulgę niemowlęciu może przynieść delikatny masaż brzuszka lub jego ostrożne ogrzanie, np. termoforem lub ciepłą pieluszką.
Jeśli dolegliwości będą się powtarzać, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Specjalista może zaproponować zmianę sposobu żywienia dziecka. U starszych niemowląt dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie mleka, które zostało opracowane z myślą o łagodzeniu dolegliwości ze strony niedojrzałego jeszcze układu pokarmowego, których skład został zmodyfikowany w taki sposób, aby pokarm był łatwo trawiony i zmniejszał objawy kolki.
Zaparcia u niemowląt
O zdrowiu dziecka wiele mówi jego stolec. W przypadku noworodków i niemowląt niesie on ze sobą moc informacji. Na podstawie jego opisu lekarz jest w stanie określić możliwą przyczynę zaparć.
Częstotliwość wypróżnień u dzieci wiąże się ze sposobem żywienia. W przypadku niemowląt karmionych piersią normą jest oddawanie stolca po niemal każdym przystawieniu dziecka do piersi. Zawartość pieluszki może też mieć lekko kwaśny zapach, żółty kolor i być nieco wodnista. Zdarza się jednak i taka sytuacja, w której dziecko karmione mlekiem mamy wypróżnia się raz w tygodniu.
Z kolei maluchy, którym podawane jest mleko modyfikowane, mogą wypróżniać się raz na kilka dni. W ich przypadku stolec jest ciemniejszy i twardszy, co wiąże się z większym ryzykiem zaparć. I dlatego tak ważne jest, by, stojąc przed wyborem mleka, zdecydować się na produkt, w składzie którego znajdziemy błonnik.
Dieta niemowlęcia a zaparcia
Po 4. miesiącu życia zaleca się rozpoczęcie rozszerzania diety niemowlęcia. Obok mleka, które nadal stanowi główny pokarm, w jadłospisie naszej pociechy zaczynają pojawiać się warzywa, owoce, mięso i jaja. Niektóre z tych produktów, po pierwszych próbach podawania mogą powodować zaparcia. Jeśli zauważymy, że maluch ma problem z wypróżnianiem się, przeanalizujmy jego dietę. Być może znajdziemy w niej winowajcę. Mogą nim być np. banany, których dziecko zjadło nadmierną ilości.
W diecie niemowląt powyżej 4. miesiąca życia na stałe powinna gościć woda, dozwolone są też soki w ilości maksymalnie do 150 ml dziennie, np. jabłkowy =. W jadłospisie nie może również zabraknąć produktów bogatych w błonnik takich jak warzywa, owoce czy kaszki.
Wypróżnianie może ułatwić podanie dziecku przecieru ze śliwek lub jabłek.
Ulewanie
Ponieważ układ pokarmowy u niemowląt ciągle jeszcze dojrzewa, niemowlętom bardzo często zdarza się ulewać. Najczęściej dzieje się tak zaraz po posiłku, choć może również zdarzyć się nawet kilkadziesiąt minut później (wtedy pokarm jest już częściowo strawiony, więc ma kwaśny zapach i konsystencją przypomina zsiadłe mleko).
Ulewanie często niepokoi rodziców. Obawiają się oni, że dziecko wymiotuje lub że zwróciło cały przyjęty wcześniej pokarm. Istnieje jednak zasadnicza różnica: ulewanie nie jest gwałtowne. W tym przypadku pokarm wydostaje się z ust malucha powoli, np. wypływa cienką strużką z ust.
Problem ten najczęściej znika w drugim półroczu życia dziecka. Do tego czasu jednak ważne jest, by niemowlę piło mleko powoli i nie „łykało” zbyt dużej ilości powietrza. Trzeba więc zadbać o odpowiednią pozycję do karmienia. Zawsze należy również zadbać o odbicie, zwłaszcza tuż po posiłku.
Alergie pokarmowe
U coraz większej grupy małych dzieci diagnozuje się alergie pokarmowe. Jej pierwsze objawy pojawić się mogą już w pierwszych miesiącach życia. Często ich zwiastunem są kolki oraz zmieniona konsystencja stolca (znaleźć w nim można śluz).
W przypadku alergii pokarmowej konieczna jest eliminacja z diety składnika odpowiedzialnego za pojawienie się dolegliwości. U niemowląt jest nim często białko mleka krowiego, białko zbożowe (np. gluten), jaja kurze, ryby, owoce.
W przypadku alergii pokarmowej u dzieci karmionych piersią nie jest konieczna rezygnacja z tego sposobu karmienia. Mama musi jednak przestrzegać zasad diety eliminacyjnej.
Jeśli z kolei niemowlę jest karmione mlekiem modyfikowanym, zadbać należy o odpowiedni wybór preparatu. Powinien on zawierać białko mleka krowiego poddane hydrolizie.
Mikrobiota jelit a problemy z brzuszkiem
Dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dziecka niezbędny jest właściwie ukształtowany profil mikrobioty jelit. W chwili narodzin układ pokarmowy nie jest jeszcze odpowiednio skolonizowana przez bakterie. Proces ten jest jednak bardzo dynamiczny. Kształtowanie się korzystnej mikrobioty jelitowej ma bardzo istotne znaczenie dla prawidłowej pracy brzuszka.
Istotne znaczenie ma w tym względzie karmienie piersią. Jeśli jednak niemowlę otrzymuje mleko modyfikowane, ważne jest, by było ono odpowiedniej jakości. Powinno zawierać cenne dla rozwijającego się układu pokarmowego składniki takie jak np. błonnik