Jakie zwierzę dla dziecka?
Jak wynika z badań American Academy of Allergy, dzieci wychowujące się od urodzenia w towarzystwie zwierząt rzadziej cierpią na alergie niż maluchy, które nie miały kontaktu ze zwierzętami od najwcześniejszego etapu dzieciństwa. Rzadziej też zapadają na inne choroby, takie jak astma. Posiadanie zwierzaka w domu ma niemal same zalety. Zwłaszcza dla dziecka, które nabywa rozmaitych wartościowych cech, takich jak: empatia, systematyczność, opiekuńczość, cierpliwość i wytrwałość. Jednak zaproszenie zwierzęcia do waszego domu powinno być przemyślaną decyzją osoby dorosłej, a nie odpowiedzią na kaprys dziecka.
1. Kaprys czy autentyczna chęć posiadania zwierzaka?
Dzieci z reguły noszą w sobie czynnik uaktywniający ich nadmierne uczucia opiekuńcze w stosunku do malutkich, bezbronnych i puszystych zwierzątek. Chętnie zaopiekują się kotkiem, pieskiem czy świnką morską. Jednak mały zwierzak kiedyś urośnie i stanie się dorosłym osobnikiem swojego gatunku. Warto więc zastanowić się, czy aby zaspokoić potrzebę głaskania i przytulania, nie lepiej zakupić dziecku dużego misia niż żywe zwierzę? Dorosły pies czy kot będą uciekać od wiecznie ich przytulającego malucha, bo w ich naturze nie leży oddawanie się nieustannym głaskom. Owszem, istnieją rasy psów skłonne do takich uciech, ale i one potrzebują nieco wytchnienia, co mogą okazać dziecku choćby gniewnym warknięciem. Zwróć uwagę, że koty i zwierzęta z gatunku gryzoni, takie jak świnka morska, chomiki czy myszki, należą do tych najbardziej uczulających. Może się okazać, że po zakupie zwierzaka będziecie go musieli w krótkim czasie oddać z powodu nasilającej się u dziecka lub innych domowników alergii na sierśćlub odchody zwierząt. Kanarki i papużki uczulają swoim upierzeniem, natomiast rybki wymagają systematycznej pracy i dbałości o ich środowisko życia. W przeciwnym razie możecie mieć kłopot nie tylko natury estetycznej. Nauczcie więc dziecko, że posiadanie zwierząt to wielka radość, ale także obowiązki i odpowiedzialność, bo zwierzę to nie zabawka, którą można odłożyć na półkę, kiedy się znudzi.
2. Przemyślana decyzja o zwierzęciu
Wybór zwierzaka dla dziecka jest więc wyborem wymagającym od was wszechstronnej wiedzy na temat warunków życia danego zwierzęcia, konieczności dostarczenia mu niezbędnego pożywienia oraz długości jego życia. Kłopotliwe może się okazać zwierzątko chore albo takie, którego przeciętna długość życia wynosi zaledwie kilka lat. Dzieci bowiem szybko przywiązują się do swoich zwierząt i równie intensywnie jak radość z ich posiadania, przeżywają rozstania ze swoimi ulubieńcami. Należy zatem przewidzieć podobne sytuacje.
Przy wyborze zwierzaka dla dziecka kierujcie się przede wszystkim wiekiem dziecka. To od wieku dziecka zależy jego gotowość do przyjęcia na siebie przynajmniej części obowiązków wobec zwierzęcia. Poza tym, chcąc ochronić dziecko przed niebezpiecznymi odzwierzęcymi chorobami, lepiej wybierać takie gatunki, które najmniej uczulają, nie sprawiają zbyt dużego kłopotu w codziennej opiece i pielęgnacji, należą do zdrowych i możliwie długowiecznych. Takim przykładem może być żółw. Nawet małe dziecko może zaopiekować się żółwiem, wyprowadzać go na spacer, karmić i cieszyć się nim długo. Żółw ma także tę zaletę, że nie jest zbyt wymagający, dlatego nadaje się jako pierwsze domowe zwierzątko. Dzięki niemu i temu, w jaki sposób dziecko się nim zajmuje można ocenić, czy chęć posiadania zwierzęcia to faktyczna potrzeba dziecka, czy tylko chwilowy kaprys.
Dziecko, które marzy o psie, może sprawdzić się najpierw w opiece nad mniej wymagającym żółwiem. A kiedy rodzice upewnią się, że chęć posiadania psa jest autentyczna, a dziecko jest na to rzeczywiście gotowe, mogą razem udać się do schroniska, aby dziecko samo wybrało sobie czworonożnego przyjaciela. Często, zwłaszcza w przypadku psów ze schroniska, ten wybór jest obopólny. Zwierzak również daje znak, przez kogo chciałby być zabrany.
Anna Czupryniak