Odstawienie od piersi dziecka

Odstawienie od piersi bywa trudne nie tylko dla dziecka, ale również dla karmiącej mamy. Często kobieta, pragnąc odstawić dziecko od piersi, czuje się rozdarta – chciałaby już przestać karmić, ale boi się, że skrzywdzi dziecko. Warto pamiętać, by decyzję o odstawieniu od piersi podejmować wyłącznie w zgodzie z samą sobą, a nie pod wpływem nacisków otoczenia. Jeśli chcesz karmić dziecko po ukończeniu przez nie pierwszego roku, nie ma w tym nic złego. Jeśli jednak karmienie piersią zaczyna cię męczyć lub masz problemy z piersiami, zaprzestanie karmienia to nie zbrodnia. W końcu kiedyś dziecko i tak będzie musiało zrezygnować z cysia mamy.

1. Decyzja o zaprzestaniu karmienia piersią

Decyzja o odstawieniu dziecka od piersi powinna być samodzielna. Wiele osób może cię przekonywać, że najlepsze dla dziecka jest jak najdłuższe karmienie piersią. Inni z kolei będą sugerować, że karmienie naturalne warto prowadzić tylko w okresie niemowlęcym, a gdy maluch skończy roczek, mleko mamy można już zastąpić mlecznymi mieszankami. Nie warto przejmować się tymi radami. Sama zauważysz, kiedy jest ten właściwy moment. Jeśli pragniesz dłużej karmić dziecko piersią, nieważne, że nie jest już ono niemowlęciem. Twoje mleko to wciąż pożywny i zdrowy pokarm, który dostarcza przeciwciał, wzmacnia odporność malucha i nie wywołuje alergii. A poza tym, to doskonały „uspokajacz” ułatwiający maluchowi zasypianie.

Jeśli jednak czujesz się karmieniem zmęczona i marzysz o spokojnym śnie czy o swobodnym wychodzeniu w ciągu dnia, nie miej wyrzutów sumienia, by odstawić malca od piersi. Jemu naprawdę nie dzieje się żadna krzywda. Dieta dziecka jest już na tyle różnorodna, że mleko matki nie musi być jej głównym elementem. Poza tym można je zastąpić mlekiem modyfikowanym. Dla rocznego i starszego dziecka czas karmienia piersią jest przede wszystkim okazją do budowania więzi, poczucia bliskości i bezpieczeństwa. To wszystko możesz jednak zapewnić maluchowi, przytulając go, głaszcząc, bawiąc się z nim czy biorąc na kolana.

2. Bunt dziecka i konsekwencja mamy

Zobacz film: "Co należy wiedzieć na temat fizjologii dwulatka?"

Nie dziw się, że maluch będzie reagował płaczem, buntem i złością na twoją decyzję o zaprzestaniu karmienia. Pamiętaj jednak, że masz prawo przerwać karmienie naturalne, a dziecko ma prawo się denerwować. Dla malucha ssanie piersi to najlepsza rzecz na świecie. Zaspokaja głód, daje ciepło i ukojenie oraz pomaga zasnąć. Nie tak łatwo więc brzdącowi zrezygnować z maminego cyca. Zanim zaakceptuje tę zmianę w swoim życiu, musi upłynąć trochę czasu. Na początku na pewno nie będzie łatwo – ani tobie, ani dziecku. Zanim więc powiesz maluchowi, że nie dasz mu ssać piersi, najpierw się zastanów, czy naprawdę tego chcesz, czy nadszedł już właściwy moment.

Gdy zdecydujesz się na odstawienie dziecka od piersi, bądź konsekwentna. Jeśli pod wpływem łez malucha lub jego złości znowu powrócisz do karmienia, przysporzysz tylko sobie i jemu dodatkowych stresów, niepotrzebnych nerwów, a cały proces odchodzenia od karmienia naturalnego tylko się przedłuży. Gdy dziecko zauważy, że za każdym razem, gdy się buntuje lub płacze, ty mu ulegasz, na pewno wykorzysta tę broń przeciwko tobie. W końcu przekonało się, że takie zachowanie działa. Konsekwencja jest najważniejsza. Maluch ma wiedzieć, że twoje „nie” rzeczywiście znaczy „nie”. Łzy malca obeschną szybciej niż myślisz.

3. Sposoby na odstawianie dziecka od piersi

• Smaczne jedzenie

Jeśli maluch często ssie, staraj się stopniowo ograniczać liczbę karmień w ciągu dnia. Gdy widzisz, że dziecko ma ochotę na ssanie cyca, daj mu ulubiony soczek lub coś smacznego do jedzenia. Pamiętaj, by nie zostawiać go samego przy stole. Podczas karmienia piersiąmiał przecież ciebie tylko dla siebie, teraz też woli jeść w twoim towarzystwie.

• Dynamiczna zabawa

Gdy maluch zechce przyssać się do piersi, spróbuj odciągnąć jego uwagę i zaproponuj mu zajmującą zabawę. Ubierz ciepło brzdąca i zabierz na pełen przygód spacer. Zimą maluch może bawić się na śniegu, robić ślady, lepić bałwana. Jesienią ucieszy go skakanie po kałużach, a latem czy wiosną – zabawa w piaskownicy czy na placu zabaw. Zajęty zabawą szkrab zapomni o piersi, a gdy porządnie zgłodnieje, zje przygotowany posiłek ze smakiem.

• Usypiający spacer

Gdy odzwyczaisz malca od karmień w ciągu dnia, przyjdzie pora uczynić następny krok, tzn. zrezygnować z karmienia przed dzienną drzemką. Najlepiej, jeśli ktoś mógłby cię na kilka dni wyręczyć w usypianiu dziecka. Cierpliwa babcia, z którą lubi przebywać maluch, na pewno świetnie sobie poradzi. Jeśli nie ma takiej możliwości, w porze drzemki zabierz malucha na długi spacer w wózku.

• Wieczór z tatą

Największy problem sprawia odstawianie dziecka od piersi wieczorem i w nocy. Pierwszy wieczór bez ssania cyca powinien wypaść w piątek, byście w weekend mogli wszyscy spokojnie odespać nieprzespaną noc. Przytul płaczącego malca do siebie, powiedz, że go kochasz, ale nie możesz dać mu piersi. Wyjaśnij, że jesteś bardzo zmęczona karmieniem, a on już jest przecież duży. Nie licz jednak na zrozumienie. Dziecko na pewno będzie protestowało. Nie ulegaj jednak jego łzom. Jeśli łzy malucha są dla ciebie trudne do zniesienia, o pomoc poproś męża.

Czasami kobiety pragnące odstawić dziecko od piersi odwołują się do domowych sposobów. Gdy dziecko chce ssać cyca, posypują sutki cynamonem czy smarują gorzką substancją, by maluch zniechęcony smakiem, sam stopniowo rezygnował ze ssania.

4. Problemy z piersiami

Dziecko często ssące w nocy sprawia, że laktacja ciągle trwa. Wydzielanie mleka nie ustaje. Gdy zaprzestaniesz karmienia, piersi mogą być przepełnione mlekiem, a ty będziesz odczuwała dyskomfort, może nawet ból. W rezultacie staniesz się bardziej nerwowa i rozdrażniona. Możesz zapobiec bólom piersi, odciągając co jakiś czas odrobinę mleka, ale tylko tyle, by poczuć ulgę, a nie pobudzić laktację. Produkcję pokarmu zmniejsza też picie naparu z szałwii.

Nie musisz gwałtownie kończyć nocnego karmienia piersią. Twoje piersi będą mniej bolesne, jeśli przez kilka nocy będziesz karmić malucha przez sen. Pamiętaj jednak, by przystawiać dziecko do piersi, zanim się rozbudzi. Rano nawet nie będzie pamiętało o ssaniu cyca. To naturalne, że odstawianie dziecka od piersi jest dla niego dużym przeżyciem, a dla matki także wiąże się z pewnym poczuciem straty. Naturalne jest jednak również to, że prędzej czy później dziecko się samo oddali od mamy i przestanie być od niej zależne. Po odstawieniu malca od piersi więź między matką i dzieckiem nie znika, ona się po prostu zmienia. To naturalna kolej rzeczy.

Joanna Krocz