Imiennik – imiona żeńskie
- Miłość Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego, gdzie wyraz pospolity agáp- oznaczał 'miłość'. Imię nawiązuje do jednej z trzech cnót wiary. W Polsce nadawane bardzo rzadko, jednak popularne na obszarze wschodniosłowiańskiego prawosławia jako Lubow. W języku angielskim popularne jako Love.
- Modesta Jest to żeński odpowiednik imienia Modest.
- Monika Jest to imię o nie do końca jasnej etymologii. Według jednej z teorii pochodzi ono od greckiego słowa monos oznaczającego jeden, sam, pojedynczy, jedynak i jedynaczka. Inna teoria głosi, iż imię to wywodzi się od greckiego monaché, co znaczy samotna, odosobniona.
- Morzysława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: morzy- ("zabijać, uśmiercać") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "tę, która sławi zabijanie".
- Myślibora Jest to starosłowiańskie imię żeńskie, złożone z członów myśli- ("myśleć") i -bor-a ("walczyć, zmagać się"). Być może oznaczało "tę, która myśli o walce" albo "tę, która obmyśla walkę".
- Mścisława Jest to starosłowiańskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: mści- ("mścić") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "tę, która zdobywa sławę mszcząc się na swych wrogach".
- Nadia Jest to imię żeńskie, nawiązujące do jednej z trzech cnót wiary. Modne na Zachodzie imię Nadia jest zdrobnieniem od rosyjskiej wersji tego imienia, Nadieżdy.
- Narcyza Żeńska forma imienia Narcyz. W Polsce imię to pojawiło się w XIX wieku.
- Nasława Jest to staropolskie imię żeńskie. Imię to składa się z dwóch członów: na oraz sława ("sława"). Mogło ono więc oznaczać "ta, dzięki której przychodzi sława".
- Natalia Jest to imię pochodzenia łacińskiego, od słowa dies natalis ("dzień narodzin"). Oznacza: "ta, która oczekuje ponownych narodzin w życiu pośmiertnym". W Polsce imię to notowane jest od XIV wieku. Ciekawostka Na gruncie języka serbskiego i rosyjskiego Natalię zdrabnia się do Nataszy.