Imiennik – imiona męskie na literę L
- Litawor Jest to literackie imię męskie, zaczerpnięte z poematu epickiego Adama Mickiewicza Grażyna. Ciekawostka: Litawor był przydomkiem rodu magnackiego Chreptowiczów, po raz pierwszy użytym przez podskarbiego dwornego litewskiego Iwana, syna Bohdana, a pochodzącym od niemieckiego słowa Litauer, oznaczającego "Litwina".
- Litobor Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członów luto- ("srogi, okrutny, dziki", por. luty) i -bor ("walczyć, zmagać się"). Znaczenie imienia: "srogi w walce". Ciekawostka: W Polsce istnieją cztery miejscowości, których nazwa wywodzi się od imien ia Litobor. Są to: Lutobor, Lutobory, Lutobórz i Nowe Lutobory.
- Litoriusz Jest to Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od rzeczownika litus, -oris 'wybrzeże'. Litorius to zatem 'człowiek mieszkający na wybrzeżu'.
- Liwiusz Jest to imię męskie; pochodzi od starorzymskiego nazwiska, które nosili mężczyźni należący do rodu Liwiuszów.
- Longin Jest to imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "długi".
- Lotar To imię męskie pochodzenia germańskiego, utworzone z elementów hlut ; ;głośny;, ;sławny; i heri, oznaczającego ;dowódca wojskowy;, jeśli stanowił drugi człon imienia. Ciekawostka: Od imienia Lotara II wzięła się nazwa Lotaryngia ; regionu we Francji.
- Lubart Germańskie imię męskie oznaczające "bardzo kochany". Inna teza głosi, iż jest to imię pochodzenia litewskiego. Pierwszy człon wiąże się z litewskim słowem liauti ; "zakończyć, przestać", livis - "przestawanie". Człon drugi to litewskie barti ; "rugać, gromić, borykać się". Ciekawostka: Inne formy tego imienia to: Libard, Lifard, Lubart, Lubert, Lupard.
- Lubgost Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członów lub- ("miły, przyjemny, kochany") i -gost ("gość"). Mogło oznaczać "ten, który lubi gości".
- Lubodrog Jest to staropolskie imię męskie, zrekonstruowane na podstawie nazwy łąki Lubodroża w powiecie kościańskim, złożone z członów lubo- ("miły, luby, kochany") i -drog ("drogi").
- Lubomir To staropolskie imię męskie, złożone z członów Lubo- (;miły, przyjemny, kochany;) i -mir (;pokój, spokój, dobro;). Mogło oznaczać ;ten, który miłuje pokój;.