Dziecięce lęki

Każde dziecko odczuwa strach. Jest on potrzebny dla prawidłowego rozwoju niemowlęcia i kilkulatka.

Nie należy go zwalczać i trzeba go traktować poważnie, nawet, jeśli czasami przyczyny dziecięcych lęków nas bawią…

Na następnym slajdzie zobaczysz WIDEO

Zobacz też: Lęki i strachy naszych dzieci

Obraz
Źródło zdjęć: © 123rf
Katarzyna Wośko

/ 16Jak pomóc dziecku pokonać strach?

Spadek po praprzodkach

Lęk jest także uczuciem, które pozwoliło przetrwać ludziom jako gatunkowi - dzięki niemu nasi przodkowie unikali np. groźnych zwierząt czy zjawisk pogodowych.

Niektóre z pradawnych lęków, jak np. strach przed ciemnością czy wielkimi zwierzętami zakodowały się w psychice człowieka do tego stopnia, że ten pierwotny odruch ujawnia się w pierwszych latach życia.

/ 16Gwałtowne ruchy

Obraz
© 123rf

Na różnych etapach rozwoju zmieniają się typy rzeczy, których dziecko się boi. Na początku – w okresie do 6. miesiąca życia noworodek odczuwa strach odruchowy – boi się gwałtownych ruchów, nagłych zmian pozycji ciała.

Reaguje wtedy tzw. odruchem Moro: niemowlę rozrzuca ramiona, wypręża paluszki u rak i nóg, a następnie zaciska palce w piąstki, szybko przygarnia kończyny do tułowia i zaczyna płakać. Jest to najzupełniej prawidłowa reakcja.

Na kolejnym sklajdzie zobaczysz WIDEO

Zobacz też: Najmłodsza królowa piękności. Właśnie skończyła trzy latka

/ 16Czy strach jest dzieciom potrzebny? Czytanie bajek a przeżywanie emocji

Uwaga na obcych

Około ósmego - dziesiątego miesiąca życia pojawia się lęk przed obcymi (zwłaszcza mężczyznami). Szczególnie podejrzani wydają się panowie z brodami, w okularach, w kombinezonach.

Lęk ten wiąże się z rozwojem inteligencji dziecka i także jest całkowicie prawidłową reakcją. Równolegle pojawia się lęk separacyjny – czyli obawa przed oddzieleniem od rodzica. Jest to z kolei dowód na to, że dziecko prawidłowo rozwija się ruchowo.

/ 16Nigdy się nie śmiej

Obraz
© 123rf

Gdy dziecko osiąga samodzielność ruchową – około pierwszego roku życia, a jego rozwój intelektualny przebiega w sposób niezakłócony, zaczynają pojawiać się kolejne lęki.

Nie powinniśmy ich nigdy lekceważyć, ani tym bardziej dać dziecku odczuć, że powody jego przerażenia nas śmieszą – choć przyznajmy – są one dziwaczne. Przyjrzyjmy się, czego najczęściej boją się dzieci w wieku od 1. do 6. roku życia.

Na kolejnym sklajdzie zobaczysz WIDEO

/ 16Czy strach może być przyjacielem dziecka?

Strach przed ciemnością

Blisko 80 procent dzieci odczuwa ten strach. Jego wyjaśnienie jest bardzo proste, ponieważ wywodzi się z pradawnych dziejów naszych przodków. Wówczas oddalanie się nocą od ogniska było bardzo niebezpieczne.

Lęk przed ciemnością sprawiał więc, że maluchy instynktownie trzymały się nocą blisko źródła światła. Jeśli przyjrzycie się temu bliżej, zauważycie, że ten lęk pojawia się, gdy dziecko zaczyna się samodzielnie przemieszczać (czyli gdy teoretycznie mogłoby samo oddalić się od ogniska).

A przecież te same dzieci jako noworodki bardzo lubiły półmrok…

/ 16Strach przed „dziwnymi” ludźmi

Obraz
© 123rf

Dwu- i trzylatki bardzo często boją się zakonnic, księży, osób ubranych w duże jednolite stroje.

Strach budzi więc także święty Mikołaj, instalator gazu w uniformie roboczym itp. osoby.

Na natępnym slajdzie zobaczysz WIDEO

/ 16Jak reaguje mózg w obliczu strachu?

Starość także może wystraszyć

Część dzieci obawia się także ludzi starych, których twarze są zniszczone, pomarszczone, zdeformowane…

Oczywiście, jeśli dziecko będzie miało stały kontakt z babcią czy dziadkiem, z czasem przyzwyczai się do ich twarzy, jednak nowy staruszek w otoczeniu zwykle przeraża.

/ 16Fryzjer na cenzurowanym

Obraz
© 123rf

Ponad połowa dzieci w wieku powyżej roku boi się fryzjera. Nie wiadomo dlaczego, ponieważ dzisiaj fryzjer nie chodzi już w fartuszku, wygląda jak każdy inny człowiek…

Jest jednak coś w czynności, którą wykonuje, co wywołuje przerażenie.

/ 16Urządzenia mechaniczne

Obraz
© 123rf

Maluchy boją się także urządzeń elektrycznych, które buczą, brzęczą i wydają inne tego typu odgłosy. Na pierwszej pozycji dziecięcych "straszaków” jest odkurzacz.

Dalej – suszarka do włosów, mikser, młynek w ekspresie do kawy, sokowirówka, wyciąg nad kuchenką, pralka…

10 / 16Pranie to nic, gorzej z suszeniem

Obraz
© 123rf

Jakkolwiek samego prania obawia się spora część dzieci, jeszcze gorzej jest z rozwieszonymi na linkach schnącymi ubraniami.

Dzieci nie wiedzą jak traktować smętnie zwisające na linkach skarpetki, spodnie czy bluzki jakby pozbawione wnętrza…

Przerażające są też dla nich powiewające na wietrze pościele.

11 / 16Taśma klejąca

Obraz
© 123rf

Na osobne traktowanie zasługuje w rankingu dziecięcych strachów… taśma klejąca.

Odgłos związany z rozwijaniem jej, przyklejaniem i co najgorsze odklejaniem, przeraził już niejednego malucha.

Gdy dostaniecie więc paczkę – obserwujcie więc swoje dziecko nim z impetem oderwiecie taśmę z kartonu.

12 / 16Tajemnicze szuflady

Obraz
© 123rf

Dzieci maja bardzo bogatą wyobraźnię i pewnie dlatego grozę budzą w nich szuflady. A właściwie ich zawartość. Dorośli sami są temu trochę winni, bo zwykle w szufladach ukrywają to, czego nie chcą dać dzieciom i tym samym budują wokół nich atmosferę tajemniczości.

13 / 16Ze zwierząt najstraszniejsza jest krowa

Obraz
© 123rf

Nie dinozaury, nie smoki, nie groźne psy – tylko właśnie krowy najczęściej budzą w dzieciach strach. Cóż – rzadko które współczesne dziecko wie, że to krowa daje mleko i ogólnie jest przyjaznym zwierzęciem.

Jej masywna budowa i charakterystyczny odgłos przerażają - zwłaszcza dzieci mieszczuchów.

14 / 16Ludzkie odgłosy

Obraz
© 123rf

Wiele dzieci boi się także odgłosów wydawanych przez ich własnych rodziców.

Najgorsze ze wszystkiego jest… wydmuchiwanie nosa oraz kaszel, a także kichanie, odchrząkiwanie i inne odgłosy fizjologiczne, na temat których nie będziemy się tu rozpisywać.

15 / 16Zjawiska atmosferyczne i odgłosy natury

Obraz
© 123rf

Maluchy przerażają także odgłosy burzy, ulewy, wichury, szum liści, szelest gałęzi, krzyk lecących w grupie ptaków.

16 / 16I wiele, wiele innych

Obraz
© 123rf

Poza wymienionymi rzeczami dzieci boją się indywidualnie różnych innych dziwnych zjawisk i odgłosów – wody z prysznica, piany w wannie, piasku na plaży, śniegu…

Nie musicie, jako rodzice, tępić tego strachu. Jest on dowodem na normalny rozwój dziecka i powinien samoistnie ustąpić do szóstego roku życia.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Wybrane dla Ciebie
Odkryli jedną z możliwych przyczyn poronień. Naukowcy wskazali na rolę metabolizmu
Odkryli jedną z możliwych przyczyn poronień. Naukowcy wskazali na rolę metabolizmu
Gorączka bez objawów? Eksperci tłumaczą, co może się za tym kryć
Gorączka bez objawów? Eksperci tłumaczą, co może się za tym kryć
Kobiety w patowej sytuacji. Odstawienie tych leków przed ciążą zwiększa ryzyko tycia
Kobiety w patowej sytuacji. Odstawienie tych leków przed ciążą zwiększa ryzyko tycia
Emoji jako wołanie o pomoc. KidsAlert ujawnia ukryty język dzieci w internecie
Emoji jako wołanie o pomoc. KidsAlert ujawnia ukryty język dzieci w internecie
Dwulatek po hipotermii wrócił do zdrowia. "Cud zespołowej pracy"
Dwulatek po hipotermii wrócił do zdrowia. "Cud zespołowej pracy"
Przełomowe wytyczne dotyczące cukrzycy w ciąży. 27 kluczowych rekomendacji WHO
Przełomowe wytyczne dotyczące cukrzycy w ciąży. 27 kluczowych rekomendacji WHO
Dwa produkty dla dzieci wycofane z dużych sieciówek. Stanowią realne zagrożenie
Dwa produkty dla dzieci wycofane z dużych sieciówek. Stanowią realne zagrożenie
Liczba dzieci z nadciśnieniem się podwoiła. Eksperci alarmują
Liczba dzieci z nadciśnieniem się podwoiła. Eksperci alarmują
Barwniki w żywności zagrażają zdrowiu dzieci. Naukowcy alarmują o skali problemu
Barwniki w żywności zagrażają zdrowiu dzieci. Naukowcy alarmują o skali problemu
Oglądanie TV a późniejsze objawy ADHD. Brytyjczycy doszli do ciekawych wniosków
Oglądanie TV a późniejsze objawy ADHD. Brytyjczycy doszli do ciekawych wniosków
Finlandia uczy tego już przedszkolaków. Dlaczego Polska powinna wziąć z niej przykład?
Finlandia uczy tego już przedszkolaków. Dlaczego Polska powinna wziąć z niej przykład?
Autyzm a COVID-19. Naukowcy odkryli powiązanie, wyniki są niepokojące
Autyzm a COVID-19. Naukowcy odkryli powiązanie, wyniki są niepokojące