Zdrowie noworodka

Wiadome jest, że każdy choruje. Kiedy na świecie pojawia się bezbronny maluszek, chciałoby się sprawić, aby choroby go ominęły. Jednak jest to niewykonalne. Choroby są, były i będą, ale warto zapoznać się z tymi, które pojawiają się najczęściej, aby nas nie zaskoczyły. Jakie to choroby?

1. Żółtaczka

To żółte zabarwienie skóry i twardówek oczu, występuje u około 60% noworodków urodzonych o czasie i 80% wcześniaków. Pojawia się zwykle w drugiej i trzeciej dobie życia i ustępuje po 1-2 tygodniach. Zaczyna się typowo od twarzy, a w miarę nasilania schodzi na tułów i kończyny.

Przyczyną żółtaczki noworodków jest wysoki poziom bilirubiny we krwi. W warunkach prawidłowych bilirubina przechodzi przez wątrobę, po czym zostaje wydalona do jelit wraz z żółcią i wreszcie z kałem na zewnątrz. Czasem dzieje się jednak tak, że organizm produkuje zbyt dużą jej ilość, z której wydaleniem nie potrafi sobie poradzić niedojrzały organizm noworodka.

Rodzaje żółtaczki

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 1"

• Żółtaczka fizjologiczna – jest wynikiem przejściowej niedojrzałości wątroby. Zwykle pomaga fototerapia, czyli naświetlanie lampą fluorescencyjną. Jaki poziom bilirubiny uznaje się za fizjologiczny dla noworodka? Podaje się, że poziom powyżej 12 mg/dl dla noworodka donoszonego (osiąga maksimum w 4–5 dobie, po czym stopniowo ustępuje, zanikając do 10 dnia życia) oraz poziom powyżej 15mg/dl u noworodków urodzonych przedwcześnie, pojawia się zwykle w 3 dobie życia, może się utrzymywać nawet do 21 dni.
• Żółtaczka związana z karmieniem piersią – u 10-15% niemowląt karmionych piersią żółtaczka ma większe nasilenie, gdyż otrzymują one mniej pokarmu niż dzieci karmione sztucznie. Można temu zapobiec, częściej przystawiając dziecko do piersi.
• Żółtaczka związana z pokarmem matki – trwa od 3 do 10 tygodni i pojawia się po ukończeniu pierwszego tygodnia życia. Przyczyna tego rodzaju żółtaczki nie jest do końca znana. Przypuszcza się, że organizm dziecka źle reaguje na jeden ze składników mleka matki, w następstwie działania, której ma miejsce zwolnione wydalanie bilirubiny do jelit. Dobrą metodą jest ściąganie mleka przez matkę, pasteryzacja i podanie go dziecku lub przejście na mleko sztuczne
• Żółtaczka hemolityczna – związana z niezgodnością grupową krwi między matką a dzieckiem – występuje w sytuacji, w której matka i dziecko mają różne grupy krwi. Organizm matki może produkować przeciwciała niszczące krwinki czerwone dziecka. Żółtaczka tego typu pojawia się zwykle już w pierwszej dobie i szybko nasila się.

Kiedy należy skontaktować się z lekarzem?

1. Gdy pojawia się duże zażółcenie.
2. Gdy żółtaczka pojawia się w pierwszej dobie życia.
3. Gdy pieluszka jest sucha od ponad pięciu godzin.
4. Gdy występuje gorączka, letarg, brak apetytu, ospałość.
5. Gdy żółtaczka nie ustępuje po 10 dniach lub pogłębia się zażółcenie.

2. Przepuklina pępkowa

Powstaje podczas napinania się dziecka w czasie krzyku, płaczu lub wypróżniania. Rośnie wtedy napór trzewi na ścianę brzucha i do otworu uwypukla się fragment jelita, co jest widoczne jako wybrzuszenie. Zwykle to wybrzuszenie zasklepia się samoistnie w ciągu kilku pierwszych lat życia. Jeśli to nie następuje, zamyka się otwór i wzmacnia ściany brzucha poprzez prosty zabieg chirurgiczny.

3. Pleśniawki

Pojawiają się w sytuacji, gdy jama ustna dziecka zostaje nakadzona grzybami z rodziny Candida. Drożdżaki te powodują pękanie kącików ust oraz biały lub żółty nalot na języku, wargach, podniebieniu i wewnętrznej powierzchni policzków. Występują u 2-5% dzieci, pojawiają się zwykle w 7-10 dobie życia. Ustępują samoistnie, a w sytuacji poważniejszych zakażeń lekarz może zalecić środek przeciwgrzybiczny.

4. Inne stany chorobowe dzieci nowo narodzonych

Refluks żołądkowo–przełykowy – cofanie się pokarmu z żołądka do przełyku.

• Wnętrostwo – niezstąpienie jąder lub jądra do worka mosznowego.
• Przepuklina pachwinowa – wpuklenie się pętli jelit do kanału pachwinowego i moszny.
• Kolka jelitowa.
• Bezdechy.

Znajomość najczęściej pojawiających się chorób u noworodków pozwala w porę zapobiec ich rozprzestrzenianiu się. Profilaktyka zaoszczędzi również cierpienia najmłodszym. Wszystko w tej kwestii zależy od rodziców i ich zdolności rozpoznawania, co dzieje się z organizmem ich dziecka.