9 tydzień ciąży - zmiany w organizmie, proces ciąży, rozwój dziecka

Wielkość zarodka w 9 tygodniu ciąży waha się w przedziale 19-25 mm. Dziecko powoli zaczyna przypominać miniaturkę człowieka – posiada już ukształtowane ręce i nogi, a ogon powinien zaniknąć. Posiada również zaczątki struktur w obrębie twarzy, w tym oczu, uszu i nosa, nadające mu ludzki wygląd. Twój brzuch wyraźnie się zaokrągla, możesz doświadczać także huśtawki hormonalnej. Co jeszcze dzieje się w 9 tygodniu ciąży?

1. Rozwój dziecka w 9 tygodniu ciąży

W 9 tygodniu ciąży USG ukazuje, że główka dziecka nadal stanowi około połowę długości całego ciała. Spowodowane jest to znacznie szybszym rozwojem układu nerwowego, szczególnie mózgu, w porównaniu do pozostałych układów i narządów.

Na początku tego tygodnia ciąży głowa przygięta jest do klatki piersiowej, choć z czasem plecy częściowo wyprostują się, przez co głowa płodu nie będzie już opadać na brzuch. W dalszym ciągu kształtuje się twarz pojawiają się struktury dające początek wargom ust.

Oczy przesuwają się z boków głowy ku przodowi. Tworzy się tęczówka oka. Kształtują się narządy szkliwotwórcze. Gruczoł przysadkowy wydziela hormon gonadotropinę.

Zobacz film: "Jak twój maluszek rozwija się w brzuchu?"

Kończyny nadal rosną. Widać już porozdzielane paluszki u rąk i stóp, pojawia się kolejne przewężenie na bliższej części kończyn – w tym miejscu powstanie łokieć w kończynie górnej lub kolano w dolnej.

Komórki mięśniowe mają zdolność do kurczenia się i pojawiają się pierwsze mimowolne ruchy płodu, niewyczuwalne jeszcze przez kobietę. Mięśnie zaczynają wyraźnie zwiększać swoją masę, a skóra robi się nieco grubsza, choć jeszcze przez dłuższy czas pozostanie przezroczysta i pozbawiona wielowarstwowej struktury.

Narządy wewnętrzne zarodka zaczynają podejmować odpowiednie funkcje, oczywiście jeszcze w bardzo znikomym zakresie. Serce przybrało już czterokomorową budowę i pompuje krew, która krąży w organizmie dziecka.

Dziecko posiada już wykształcone narządy płciowe, jest jednak zbyt wcześnie – są one zbyt małe – by je uwidocznić w badaniu USG i rozpoznać płeć.

Tabela. Szacunkowe wymiary ciąży w 9 tygodniu. Objaśnienie skrótów przedstawionych w tabeli znajdziesz w artykule Biometryczne wymiary płodu.

Wiek ciąży	Pęcherzyk ciążowy	CRL
9 tydzień 1 dzień	32 mm	19 mm
9 tydzień 2 dzień	33 mm	20 mm
9 tydzień 3 dzień	34 mm	21 mm
9 tydzień 4 dzień	35 mm	22 mm
9 tydzień 5 dzień	36 mm	23 mm
9 tydzień 6 dzień	37 mm	24 mm

2. 9 tydzień ciąży - proces ciąży

W tym tygodniu macicy urośnie już nawet do rozmiarów małego melona. W związku z tym ciąża powinna już uwidocznić się na zewnątrz – brzuch w 9 tygodniu ciąży będzie wyraźnie powiększony. Choć jeśli założysz luźną bluzkę, to wciąż nie będzie to zauważalne dla osób postronnych.

Z czasem zaczniesz zauważać coraz wyraźniejsze zmiany zachodzące w Twoim ciele, poza obrębem samego brzucha. Odpowiedzialne za to są zmiany hormonalne zachodzące w organizmie przyszłej mamy.

Jeśli stosowałaś wcześniej antykoncepcję hormonalną, to zauważysz zapewne powrót części znanych ci objawów. Będziesz doświadczać lekkich bólów podbrzusza, częstych zmian nastroju, bólów głowy, obniżenia libido czy pojawienia się ostudy – ciemnych przebarwień na skórze twarzy.

Na twoim brzuchu w 9 tygodniu ciąży może zacząć się pojawiać tzw. linea negra – ciemna linia biegnąca pionowo wzdłuż brzucha, przez pępek do spojenia łonowego.

Gruczoły piersiowe ulegną powiększeniu, przygotowując się do przyszłej roli w karmieniu dziecka. Same brodawki staną się większe i ciemniejsze niż zwykle, a małe guzki wokół nich powiększą się i uwypuklą.

W dalszym ciągu będziesz odczuwać poranne nudności, których intensywność może się obecnie zbliżać do swojego apogeum – minie jeszcze kilka tygodni, zanim dolegliwości te całkiem ustąpią.

Pomimo to, coraz częściej pojawiać się będą zachcianki pokarmowe, czyli bardzo silna ochota na zjedzenie określonej rzeczy. Są one prawdopodobnie związane z brakiem pewnych składników pokarmowych w twojej diecie.

3. Zmiany emocjonalne w 9 tygodniu ciąży

W miarę zwiększania się poziomu hormonów płciowych, pod koniec pierwszego trymestru ciąży dostrzeżesz u siebie szereg zmian w sposobie odczuwania i przeżywania emocji.

Dla wielu kobiet to, co się dzieje w ich głowach jest najgorszym doświadczeniem z okresu ciąży. Co więcej, kobiety rozchwiane emocjonalnie w czasie ciąży mają większe ryzyko rozwinięcia depresji poporodowej i problemów z akceptacją dziecka.

Pamiętaj, że powodem większości tych zmian są szalejące hormony płciowe, które fizycznie zmieniają funkcjonowanie mózgu. Nie jest więc tak, że wystarczy „wziąć się w garść”, jak mogą ci niektórzy radzić.

Istnieje cały szereg zmian emocjonalnych doświadczanych powszechnie przez ciężarne kobiety. Jedne z nich są całkowicie niegroźne, podczas gdy inne leżą w obszarze zmian patologicznych i mogą wymagać jeśli nie konsultacji psychologicznej bądź psychiatrycznej, to na pewno pomocy ze strony najbliższych.

Jedną z najczęściej występujących zmian w ciąży jest pojawienie się bardzo żywych snów. Kobiety w końcu pierwszego i na początku drugiego trymestru doświadczają bardzo żywych snów, tak realnych, że w momencie przebudzenia nie są pewne, czy był to sen, czy rzeczywiste zdarzenie.

Sny te mają powtarzalne motywy, często o zabarwieniu erotycznym (współżycie z obcym mężczyzną, zdradzający partner) lub są to sny horrory, w których ktoś atakuje przyszłą matkę, a w szczególności jej brzuch.

W pierwszym trymestrze ciąży przyszłe matki często skarżą się na wszechogarniający stres o pozornie nieznanej przyczynie, który je wręcz paraliżuje i utrudnia normalne funkcjonowanie. Jedyną metodą walki ze stresem jest zidentyfikowanie jego przyczyny i „rozprawienie się” z nią. Najczęściej spowodowany jest on jednak jedną z następujących przyczyn:

Obawy o dziecko – przyszłe mamy często przypisują swojemu maleństwu wszystkie rzadkie choroby i wady rozwojowe. Jeśli przeszukujesz Internet w poszukiwaniu możliwych komplikacji ciąży – przestań.

Pamiętaj, że większość ciąży odbywa się bez żadnych komplikacji i rodzą się zdrowe dzieci. Nie masz na to większego wpływu – prawdopodobnie i tak robisz już wszystko, co w Twojej mocy.

Jeśli wystąpią mimo wszystko komplikacje, nawet jedynie potencjalnie zagrażające tobie lub dziecku, lekarze wykonają cięcie cesarskie i ręcznie wydobędą dziecko.

Strach przed porodem – jest kolejnym czynnikiem mogącym poważnie zestresować przyszłą mamę.

Obawa o przyszłe rodzicielstwo – jeśli to twoje pierwsze dziecko, to naturalne są obawy o to, jak wraz z partnerem spełnicie się w roli rodziców. Nie masz się o co martwić – na tym polu instynkt rodzicielski zdziała cuda.

Często w ciążę zachodzą młode beztroskie dziewczyny, które pod wpływem hormonów i instynktu rodzicielskiego jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zmieniają się w ciepłe i troskliwe mamy.

Obawa o przyszłość dziecka – zazwyczaj przyszli rodzice martwią się o materialne zabezpieczenie dziecka, wybiegając często wiele lat w przód. Znów nie przejmuj się na zapas. Zwykle w ciążę zachodzisz w młodym wieku, gdy twoja pozycja zawodowa jest słabo ugruntowana. Z czasem może być tylko lepiej!

Obawa przed brudem – część matek w ciąży doświadcza syndromu wicia gniazda, który objawia się m.in. chęcią doprowadzenia domu do idealnej czystości, co nie jest możliwe w sytuacji, gdy cierpisz na przewlekłe zmęczenie ciążowe.

Wprowadź hierarchię ważności poszczególnych pomieszczeń według ich funkcji. Zachowaj czystość w toalecie i kuchni, gdzie najszybciej namnażają się drobnoustroje. Spróbuj pogodzić się z „twórczym bałaganem” w pozostałej części domu.

Obok stresu pojawiają się zmienne nastroje. Możesz wpadać w płacz, by za chwilę wybuchać agresją. Te zachowania są po części usprawiedliwione zmianami hormonalnymi. Musisz jednak pamiętać, że za każdym takim zachowaniem kryje się pewien nierozwiązany problem.

Może być to problem istniejący jedynie w twojej głowie, jak zmiana figury w ciąży czy obawa o dziecko, albo może być on bardziej realny. W takim wypadku powinnaś go niezwłocznie rozwiązać, tak by mieć w dalszej części ciąży możliwie „spokojną głowę”.

Innego rodzaju częstym zaburzeniem pojawiającym się w drugiej części pierwszego trymestru jest obniżenie zdolności zapamiętywania. Będziesz zapominać o ważnych spotkaniach, będziesz tez prawdopodobnie musiała robić listy zakupów, gdyż ciągle czegoś będzie brakować.

Pamiętaj, że jest to normalny objaw ciąży i nie ma się czym przejmować – normalna praca mózgu będzie możliwa dopiero po urodzeniu dziecka. Póki co, spraw sobie kalendarz lub zapisuj daty i godziny ważnych wydarzeń (wizyty u lekarza!) w telefonie.