Przyczyny krótkowzroczności

Krótkowzroczność to wada wzroku, która objawia się prawidłowym widzeniem z bliska i osłabioną jakością widzenia z oddali. Jako przyczyny tego schorzenia wskazuje się m.in. dziedziczenie, długotrwałą pracę przed monitorem komputera oraz niedobór witamin. W leczeniu krótkowzroczności stosuje się okulary korekcyjne, soczewki kontaktowe lub wykonuje się laserową korektę wzroku.

1. Czym jest krótkowzroczność?

Krótkowzroczność to wada wzroku, której objawy są możliwe do zaobserwowania już w okresie między dzieciństwem a dojrzewaniem. Schorzenie to ewoluuje wraz z wiekiem dziecka przez 4 do 8 lat, a stabilizuje się po wejściu w dorosłość (około 20. roku życia). Najczęściej krótkowzroczność w takim samym stopniu dotyka obu gałek ocznych. Ta wada wzroku może mieć podłoże chorobowe. Stanowi wynik naruszenia dna oka pochodzenia naczyniowego. Wówczas schorzenie ewoluuje przez całe życie chorego i powoduje znaczne osłabienie wzroku (od 20 dioptrii wzwyż).

Zobacz film: "Pomysły na wspólne, rodzinne spędzanie czasu"

Dla krótkowzroczności charakterystyczne jest uwypuklenie rogówki i soczewki, czego następstwem jest ogniskowanie promieni światła przed siatkówką. Obrazy, które są przesyłane do mózgu za pośrednictwem nerwu wzrokowego, nie są doskonale odwzorowane. Krótkowidz widzi otaczające go przedmioty i osoby niezbyt wyraźnie, obraz jest rozmyty.

Objawy wskazujące na krótkowzroczność to marszczenie brwi i mrużenie oczu, co ma poprawić jakość widzenia z oddali oraz czytanie książki w niewielkiej odległości od twarzy. Symptomem krótkowzroczności jest również przybliżanie się do ekranu w trakcie oglądania telewizji.

2. Jakie są przyczyny krótkowzroczności?

Wśród najważniejszych przyczyn krótkowzroczności wskazuje się m.in.:

• dziedziczność – jeżeli bliscy krewni noszą okulary korekcyjne, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będziemy również zmuszeni je nosić (nie odkryto jeszcze genu, który jest odpowiedzialny za rozwój tej wady wzroku u członków rodziny),

• przyzwyczajenia,

• czynniki zewnętrzne, takie jak wielogodzinna praca wzrokowa wymagająca bliskiego kontaktu z ekranem komputera,

• stosunkowo wczesna nauka czytania,

• niedobór witamin A, D i E.

3. Jak leczyć krótkowzroczność?

W terapii krótkowzroczności stosuje się okulary korekcyjne, soczewki kontaktowe i laserową korektę wzroku. Zabieg wykonuje się u pacjentów, którzy nie chcą nosić okularów ani soczewek. W zależności od wykorzystanej techniki laserowa korekta wzroku polega na spłaszczeniu środkowej części rogówki lub na wszczepieniu do oka sztucznej soczewki wklęsłej.

U osób, które zdecydowały się na okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe, noszenie szkieł wklęsłych umożliwia zrównoważenie promieni poprzez cofnięcie punktu ogniskowania światła na siatkówkę. Grubość szkieł zależy od stopnia zaawansowania krótkowzroczności.