Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska

Opór u dziecka

Opór u dziecka
Opór u dziecka (Zdjęcie autorstwa Niklas Hellerstedt / CC BY 2.0)

Jak mamy się zachować, kiedy półtoraroczny maluch kładzie się nam na podłodze sklepu w momencie, kiedy nie chcemy dorzucić do koszyka wymarzonej przez niego zabawki? Jak postępować, by w możliwie łagodny i sprawny sposób znaleźć kontakt z maluchem, jednocześnie nie pozwalając na to, by nami manipulował?

1. Jak radzić sobie z dzieckiem, które zachowuje się źle?

Jeśli dziecko płacze, krzyczy lub zachowuje się agresywnie, usiłując wymusić na rodzicu konkretną reakcję, należy zachować spokój i opanowanie. Nie wolno ulegać maluchowi - ustępowanie dziecku dla tzw. świętego spokoju to duży błąd, uczy bowiem dziecko, że stawianie oporu rodzicom jest doskonałą metodą na osiągnięcie własnych celów. Gdy w sklepie maluch zaczyna zachowywać się niewłaściwie, a upomnienia nie przynoszą skutku, najlepiej przerwać zakupy i wyjść z dzieckiem ze sklepu.

Wyniesienie dziecka z miejsca, w którym chciał na nas coś wymusić, może wywołać z jego strony histerię. Należy też liczyć się z negatywną opinią otoczenia. Osoby postronne, które obserwują takie zachowania, często udzielają dobrych rad na temat wychowywania dzieci. Rodzice nie powinni jednak brać ich sobie do serca - wpojenie dziecku zasad dotyczących zachowania to ich odpowiedzialność i to oni decydują, jakie granice stawiają swoim maluchom.

Zobacz film: "W jaki sposób zmienia się zachowanie dziecka od drugiego roku życia?"

Po wyprowadzeniu dziecka z miejsca, w którym ma wielu widzów, należy zachować spokój i pokazać maluchowi, że nic się nie stało, że nic istotnego nie zaszło. W ten sposób stanie się dla niego jasne, że próby wymuszenia czegokolwiek na rodzicach są z góry skazane na niepowodzenie.

2. Dlaczego dzieci zachowują się niegrzecznie?

Złe zachowanie u dziecka może mieć wiele przyczyn. Często zdarza się, że stawianie oporu jest dla malucha sposobem na sprawdzenie, jakie zachowania są akceptowalne przez otoczenie. Jest to naturalne zjawisko i nie ma uzasadnienia w rzekomej "złośliwości" dziecka. Świadomość istnienia granic jest niezbędna, by dziecko czuło się bezpiecznie, dlatego rodzice nie powinni unikać jasnego artykułowania zasad panujących w domu.

Czasami prowokacyjne zachowanie to sposób na znalezienie się w centrum uwagi. W takiej sytuacji, gdy dziecko komunikuje rodzicom, że potrzebuje z ich strony więcej oznak uwagi i miłości, rozwiązanie problemu złego zachowania jest stosunkowo proste. Należy poświęcić maluchowi więcej czasu i pokazać, że nie musi przekraczać granic dobrego zachowania, by zwrócić na siebie uwagę.

Następny artykuł: Sklep nie należy do dzieci
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze