Czy to jest etyczne? (WIDEO)

Artykuł sponsorowany

Pobranie krwi pępowinowej nie budzi żadnych zastrzeżeń jako zabieg całkowicie bezbolesny i nieinwazyjny. Podobnie pobieranie komórek macierzystych z krwi pępowinowej nie wywołuje żadnych wątpliwości natury etycznej. Nawet Kościół dopuszcza uzyskiwanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej.

Krew pobrana z pępowiny podczas narodzin dziecka może posłużyć zarówno dziecku, od którego została pobrana, jak i jego rodzeństwu. Jeśli krew ma być wykorzystana w leczeniu chorego rodzeństwa, należy przeprowadzić badania zgodności tkankowej. Badania zgodności tkankowej są standardowo wykonywane przy każdym przeszczepie. Zaletą krwi pępowinowej jest to, że zgodność, którą należy uzyskać, jest dużo mniejsza niż w przypadku komórek szpikowych. W praktyce oznacza to, że krew pępowinową łatwiej jest dobrać do dawcy niż szpik. Rodzeństwo ma 25% szans na to, że jest zupełnie zgodne antygenowo. Co ważne, w przypadku krwi pępowinowej nie jest wymagana całkowita zgodność. W związku z tym szacuje się, że 40-50% rodzeństw ma szanse na zgodność antygenową w takim zakresie, jaki jest wymagany.

To, komu może być podana krew pępowinowa jest wypadkową tego, ile w tej krwi znajduje się komórek macierzystych. Przeciętna porcja krwi pępowinowej zawiera miliard komórek macierzystych. Dawką przyjętą do przeszczepienia jest 20-25 milionów komórek macierzystych na kilogram masy ciała. Oznacza to, że przeciętna porcja może posłużyć dla biorcy o masie 40-50 kilogramów. Porcje krwi pępowinowej mogą być większe lub mniejsze. Jeśli porcja krwi jest stosunkowo mała, w czasie przeszczepu korzysta się również ze szpiku dawcy.

Krew pępowinowa może służyć do leczenia wielu różnych chorób. Jedną z nich jest białaczka.