Ostra biegunka – przyczyny

Ostra biegunka to rozwolnienie, w czasie którego chory oddaje więcej niż 3 stolce dziennie. Zazwyczaj trwa około 14 dni. Przyczyny nagłej biegunki to nie tylko zakażenie bakteryjne i wirusowe. Czynnikami wywołującymi rozwolnienie są: nietolerancja laktozy, stosowanie antybiotyków, a także choroby zapalne jelit.

1. Co to jest ostra biegunka?

Ostra biegunka to rozwolnienie, czyli zwiększona częstotliwość oddawania płynnych i półpłynnych stolców. Mówi się o niej, gdy chory oddaje więcej niż 3 stolce dziennie. W kale czasem można zaobserwować krew, ropę lub śluz. Dolegliwość ta trwa zazwyczaj około 2 tygodni niezależnie od przyczyny, która ją spowodowała.

2. Przyczyny ostrej biegunki

Najczęstszą przyczyną ostrej biegunki jest zakażenie o podłożu wirusowym lub bakteryjnym. Za wystąpienie rozwolnienia są odpowiedzialne takie bakterie jak gronkowce, pałeczki salmonelli i pałeczki okrężnicy. Z kolei wirusy, który wywołują biegunkę, to rotawirusy i adenowirusy. Przypadłość tę mogą spowodować też toksyny bakteryjne, które znajdują się w żywności. Infekcja rozwija się na skutek nieprzestrzegania podstawowych zasad higieny osobistej. Oznacza to, że do wystąpienia rozwolnienia może przyczynić się jedzenie nieumytych warzyw i owoców, a także brak dbałości o czystość rąk.

Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny"

W tym przypadku biegunka to reakcja obronna organizmu na bakterie, które dostały się do jelita cienkiego i namnażają się. Wówczas wraz z płynnym stolcem z organizmu usuwane są toksyczne substancje. W krajach nierozwiniętych występują biegunki o podłożu pasożytniczym jako skutek zakażenia drogą pokarmową albo poprzez kontakt z chorującą osobą.

Pozostałe przyczyny nagłej biegunki to:

• brak tolerancji na niektóre składniki pokarmowe, na przykład nietolerancja laktozy lub glukozy;

• stosowanie antybiotyków (biegunka po antybiotykoterapii);

• stosowanie antydepresantów;

• zażywanie leków hipotensyjnych;

• stosowanie leków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego w zgadze i refluksie żołądkowo-przełykowym;

• choroby zapalne jelit, m.in. choroba Leśniowskiego i Crohna, zespół jelita drażliwego i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.