Objawy przewlekłej biegunki
Przewlekła biegunka może doskwierać kilka tygodni. Objawem długotrwałego rozwolnienia jest zwiększona częstotliwość oddawania płynnego stolca. Występuje wtedy też gorączka i pojawiają się wymioty. Chory nie ma apetytu i traci na wadze. Symptomy współtowarzyszące biegunce umożliwiają ustalenie jej przyczyn. W diagnostyce rozwolnienia przeprowadza się badania podmiotowe i przedmiotowe, a także specjalistyczne i laboratoryjne.
1. Co to jest przewlekła biegunka?
Przewlekła biegunka może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy. Wskutek długotrwałego rozwolnienia w organizmie chorego dochodzi do odwodnienia, niedoboru elektrolitów, witamin i minerałów, które są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
2. Symptomy przewlekłej biegunki
Podstawowy objaw biegunki to zwiększona ilość oddawania płynnego lub półpłynnego stolca. Częstotliwość wypróżnień jest większa niż 3 razy na dzień. W stolcu można zaobserwować obecność krwi i ropy. Może również wystąpić kał z domieszką śluzu. Objawy współtowarzyszące przewlekłej biegunce to podwyższona temperatura ciała, ból brzucha i wymioty. Chory może być osłabiony. Obserwuje się u niego utratę apetytu i spadek masy. Jeżeli pojawiają się wskazane dodatkowe symptomy, należy skontaktować się z lekarzem, gdyż mogą stanowić objawy poważnego schorzenia.
Musisz to wiedzieć
3. Postać stolca a choroby
Wygląd stolca może sugerować przyczynę zaburzeń czynności przewodu pokarmowego. Istotne znaczenie ma obserwacja zmiany postaci stolca, jego koloru i obecności domieszek, takich jak krew, śluz czy ropa, a także niestrawione resztki pokarmu. Czarny stolec jest objawem krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Stolec z ropą świadczy o bakteryjnym lub zapalnym schorzeniu jelita grubego, zaś stolec ze śluzem i świeżą krwią oznacza hemoroidy lub stan zapalny jelita wywołany przez alergię lub zakażenie. Jeżeli chory zaobserwuje stolec wodnisty, prawdopodobnie cierpi z powodu zaburzeń wchłaniania jelitowego, z kolei stolec o dużej objętości to symptom zaburzeń trawienia spowodowanych niewydolnością trzustki.
4. Diagnostyka przewlekłej biegunki
Przewlekła biegunka objawia się dolegliwościami o różnych przyczynach (u 3 na 10 osób z biegunką przyczyna rozwolnienia jest trudna do ustalenia). W procesie diagnostycznym dąży się do uzyskania jak największej liczby informacji, które pomogą ustalić czynnik, który wywołał biegunkę. Aby postawić diagnozę, przeprowadza się badanie podmiotowe, czyli wywiad z pacjentem, badania przedmiotowe, czyli badanie fizykalne pacjenta, i badania laboratoryjne oraz specjalistyczne. Wykonuje się zatem m.in. badanie bakteriologiczne stolca, gastroskopię (badanie górnego odcinka przewodu pokarmowego) i kolonoskopię (badanie dolnego odcinka przewodu pokarmowego).
W czasie wywiadu lekarz docieka, jaki charakter ma biegunka, czy pacjent przeszedł zabieg w obszarze jelit, czy wśród członków jego rodziny były przypadki występowania przewlekłej biegunki. Lekarz ustala również wygląd stolca. Zleca wykonanie szeregu badań, m.in. badania krwi, posiewu kału i badania kału na obecność pasożytów, elektrolitów i w celu ustalenia pH stolca. Podczas badania fizykalnego lekarz sprawdza m.in. czy pacjent ma powiększone węzły chłonne, czy zaistniały zmiany w okolicy odbytu (na przykład szczelina odbytu lub otarcie tej okolicy). Przypatruje się również skórze osoby cierpiącej na rozwolnienie, ponieważ wszelkie zmiany mogą sygnalizować przyczyny przewlekłej biegunki.