Co musisz wiedzieć o cukrzycy?
Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, która wiąże się z zaburzeniem wydzielania i działania insuliny. Taki stan prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi. Cukrzyca wymaga bezwzględnego leczenia. Brak terapii może skutkować uszkodzeniem oczu, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Wyróżnia się cukrzycę typu 1 oraz cukrzycę typu 2.
W przypadku cukrzycy typu 1 podstawową formą leczenia jest insulinoterapia. Z kolei w przypadku cukrzycy typu 2 hormon podaje się dopiero wówczas, gdy leki przeciwcukrzycowe nie działają. Stosuje się ją również w stanach nagłych, tj. śpiączka, kwasica cukrzycowa, jak również w przebiegu cukrzycy ciężarnych. Insulina może być podawana podskórnie, dożylnie, domięśniowo, za pomocą penów, strzykawek lub pompy insulinowej.
Leczenie cukrzycy polega na stosowaniu odpowiednich leków, przestrzeganiu diety wspomagającej oraz regularnej aktywności fizycznej. Jadłospis dla cukrzyka jest nie tylko zróżnicowany, ale przede wszystkim zdrowy. Obfituje on w produkty pełnoziarniste, nieprzetworzone. Unikać z kolei należy słodyczy, słodkich przekąsek oraz żywności typu fast food.
Aktywność fizyczna z kolei bardzo dobrze wpływa na profil lipidowy, pozwala również na redukcję masy ciała. Rodzaj ćwiczeń fizycznych powinno się ustalić z lekarzem prowadzącym. Cukrzyca wymaga też dużej dyscypliny i samokontroli (kontrola masy ciała i ciśnienia tętniczego). Należy też wiedzieć, co robić w przypadku wystąpienia hiperglikemii oraz hipoglikemii (niedocukrzenia).
1. Insulinoterapia – o czym należy pamiętać?
Konieczne jest odpowiednie przechowywanie insuliny. Hormon podaje się podskórnie, poprzez wystrzyknięcie preparatu z wykorzystaniem igły i strzykawki (tzw. iniekcja). Do aplikacji leku często używa się tzw. pena, czyli dozownika wyglądem przypominającego wieczne pióro. Jest to przyrząd półautomatyczny, dzięki któremu możliwe jest precyzyjne dawkowanie leku.
To też warto wiedzieć
Zanim insulina zostanie podana, konieczne jest zdezynfekowanie miejsca wkłucia (wodą z mydłem lub spirytusem). Sama aplikacja nie jest bolesna, przy założeniu że insulina jest wstrzykiwana poprawnie. Podstawowe zasady wstrzykiwania insuliny:
- zadbaj o spokój i ciszę,
- zmieniaj miejsca wstrzyknięć (można to robić zgodnie z ruchem wskazówek zegara: łopatka → ramię → brzuch → pośladek → udo), należy jednak pamiętać, by zachować odległość co najmniej 2,5 cm od ostatniego miejsca wkłucia,
- jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie dokonać iniekcji (np. cierpisz na igłofobię), musisz poprosić o pomoc kogoś bliskiego i zaufanego,
- zmieniaj igły od pena (jeśli są tępe lub zatkane, wstrzykiwanie insuliny będzie bolesne),
- iniekcję wykonuj głęboko podskórnie, najlepiej ujmując tkankę skórną w fałd.
Życie z cukrzycą na początku może wydawać się skomplikowane. Z czasem jednak samokontrola staje się rutyną. Warto poszerzać swoją wiedzę na temat choroby, by wiedzieć o niej jak najwięcej.
