Trwa ładowanie...

Mierzenie temperatury u niemowląt

Avatar placeholder
10.05.2017 21:05
Mierzenie temperatury u niemowląt
Mierzenie temperatury u niemowląt

Jeśli posiadasz w domu termometr rtęciowy, zwróć uwagę, by się nie rozbił. W takim przypadku należy działać szybko. Pozbieraj resztki termometru, w tym kuleczki rtęci i zawiń je w plastikową torebkę lub włóż do szklanego słoika. Całość zanieś do apteki.

 

Temperaturę u dziecka najlepiej mierzyć w pupie termometrem elektronicznym (warto, by miał on miękką końcówkę). Należy położyć niemowlę na boczku albo na brzuszku. Na wszelki wypadek trzeba podłożyć mu pod pupę tetrową pieluszkę. Odbyt oraz końcówkę termometru warto posmarować oliwką lub tłustym kremem dla maluszków, by wsunąć ją nie za głęboko i zmierzyć temperaturę.

Mierzenie temperatury u niemowląt jest bardzo ważne, gdyż podniesiona może wymagać wizyty u lekarza, szczególnie jeśli dziecko jest jeszcze bardzo malutkie (do trzeciego miesiąca życia). Chodzi tu przede wszystkim o dokładność. Właśnie dlatego zaleca się używanie specjalnych termometrów doodbytniczych lub zwykłych termometrów doodbytniczo. Taka metoda mierzenia pozwala na najdokładniejszy wynik i odczyt temperatury wewnątrz ciała dziecka.

1. Czym mierzyć temperaturę u niemowlęcia?

Zobacz film: "Jak wzmocnić odporność u dzieci?"

Mierzenie temperatury u niemowląt musi być przeprowadzane za pomocą termometru elektronicznego (rtęciowe wyszły z użycia, ale można je znaleźć jeszcze w wielu domach). Termometry rtęciowe są niebezpieczne, jeśli zostaną uszkodzone i wycieknie z nich trująca rtęć. Termometr elektroniczny natomiast jest bezpieczny dla dziecka, działa szybko (temperaturę dziecka można odczytać już po 10 do 120 sekund) i sprawnie.

Dla małych dzieci szczególnie polecane są termometry douszne i naczołowe. Niestety, żaden z nich nie jest wolny od wad. Termometry douszne są bardzo dokładne, mierząc temperaturę wewnątrz ciała, ale dość trudno się z nich korzysta. Trzeba pociągnąć lekko ucho do przodu, co spowoduje wyprostowanie przewodu usznego i pozwoli na zmierzenie temperatury. Może się to wiązać z niepotrzebnym stresem dla dziecka, a także może wywołać podrażnienie ucha, jeśli pomiar nie będzie wystarczająco ostrożny. Obsługa termometrów naczołowych jest dużo prostsza i nie wiąże się z żadnym stresem dla dziecka. Jednak mierzą one temperaturę na zewnątrz ciała dziecka, co sprawia, że pomiar może być mniej dokładny, a przede wszystkim zaniżony (chociaż zwykle różnica to maksymalnie dwie kreski). Dużą wadą zarówno termometrów dousznych, jak i doczołowych jest ich stosunkowo wysoka cena w porównaniu z tradycyjnymi, elektronicznymi termometrami.

2. Jak mierzyć temperaturę niemowlęcia?

Aby wiedzieć, jaka jest typowa dla dziecka temperatura ciała, należy dwu- lub trzykrotnie zmierzyć mu temperaturę w czasie, kiedy jest zdrowe. Zapisany wynik będzie służył jako punkt odniesienia w późniejszych pomiarach. Niezależnie od rodzaju termometru, warto zapoznać się z dołączoną do niego ulotką. Czasem drobna różnica w procesie mierzenia może sprawić, że otrzymamy wynik fałszywy – zaniżony lub zawyżony. Temperaturę u dziecka mierzy się co najmniej po 20 minutach od kąpieli. Ciepła kąpiel dziecka może zawyżyć jego temperaturę ciała.

Termometry są zwykle odpowiednie do mierzenia temperatury zarówno pod pachą, w ustach, jak i w odbycie. Istnieją także termometry doodbytnicze dla niemowląt. Należy pamiętać, że jeśli rozpocznie się mierzenie temperatury dziecka jednym termometrem doodbytniczo, nie należy już zmieniać miejsca pomiaru. Temperatura może się w różnych miejscach nieznacznie różnić. U niemowląt nie należy mierzyć temperatury w ustach. Najczęściej zaleca się mierzenie temperatury doodbytniczo co najmniej przez pierwsze trzy miesiące życia dziecka. Pomiar doodbytniczy jest ze wszystkich innych najdokładniejszy.

Przed każdym zmierzeniem temperatury ciała dziecka należy umyć termometr w ciepłej wodzie z mydłem. Wybór specjalnego termometru doodbytniczego zmniejsza ryzyko, że zostanie on włożony za głęboko i uszkodzi odbyt dziecka.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze